NURETTİN CANİKLİ (Giresun) - Teşekkür ederim Sayın Başkan.

Biraz önce bir arkadaşımızın da ifade ettiği gibi, yap-işlet-devret modeli bir finansman modelidir. Yani eğer bu yatırımlar, biraz önce de ifade ettiğimiz 9 milyar dolarlık yatırımlar bu modelle finanse edilememiş ya da yapılamamış olsaydı bu yatırımlar yapılmamış olacaktı. Neden? Çünkü kaynak belli yani kaynak sınırlı ama ihtiyaçlar sınırsız. En temel ilke. Dolayısıyla?

Bir şey daha var: Bakın, burada alternatif maliyet açısından bakıldığında, bir özel sektörün aynı işi ya da firmayı ya da bir faaliyeti yönetmesinin maliyeti ile devletin yönetmesinin maliyeti arasında çok ciddi farklar var. Bu kesinleşmiş, ispatlanmış ve kuram hâline getirilmiş bir gerçek. Özel sektörde olduğu zaman çok daha düşük maliyete işletebiliyor. Bu şekilde hesaba katarsanız, kesinlikle bu modelin alternatif maliyeti de devletin ortaya çıkaracağı maliyetten çok daha düşük. Dolayısıyla, model doğrudur ama söylediğiniz gibi, 2004 öncesindeki o yatırımlarda ortaya çıkan sıkıntı ve benzeri sıkıntıların olmaması, iyi yönetilmesi şartıyla.

Bir de bu kanunla getirilen KDV muafiyeti devletten herhangi bir çıkışa yol açmıyor. Teknik bir bilgilendirme açısından söylüyorum. Nedeni şu: Bu olaylarda KDV'yi nihai ödeyecek olan kişi devlettir. Ama bir avantaj sağlıyor. Avantajı da şu: Yap-işlette süre uzun vadeye yayıldığı için KDV ödeyicisi bu ödediği KDV'nin finansmanı için yaklaşık olarak yüzde 12'lik bir maliyet yüklüyor bu ihale rakamlarına. Bundan kurtulmak amacıyla bu yapılıyor zaten. Dolayısıyla -bir teknik düzeltme çerçevesinde söylüyorum- getirilen bu düzenlemeyle devlet en az yüzde 12'lik bir kazanç elde edecektir. Bunun bir de borçlanma maliyetini, muhtemel, potansiyel, alternatif borçlanma maliyetini hazinenin dikkate aldığımızda bu rakam çok daha yüksek rakamlara baliğ olacaktır. Zaten o nedenle genelde destek veriliyor, bir sıkıntı yok.

Teşekkür ederim Sayın Başkan.