SÜLEYMAN ÇELEBİ (İstanbul) - Teşekkür ederim Sayın Başkan.

Değerli milletvekili arkadaşlarım, görüşülmekte olan yasa tasarısının 18'inci maddesi üzerinde söz almış bulunmaktayım. Yüce Meclisi saygıyla sevgiyle selamlıyorum.

Değerli arkadaşlar, Türkiye'de çalışan her 100 kişiden 5'inin 6 ila 14 yaş grubu arasında çalışan çocuklar olduğu, her 100 kişiden 14'ünün ise 15 ila 19 yaş grubu arasında çalışan gençler olduğu çok açık biliniyor. Türkiye'de 6 ila 14 yaş grubu çocuk nüfusunun yüzde 32'sini iş yerlerinde ve ev işlerinde çalışan çocuklar oluştururken, çalışan çocukların yüzde 77'si tarım, yüzde 11'i sanayi, yüzde 7'si hizmetler, yüzde 5'i ticaret sektöründe bulunuyor. Ülke genelinde 6 ila 14 yaş grubundaki çocukların yüzde 87'si okula devam ediyor, yüzde 27'si ise hem okuyor hem çalışıyor.

İşverenlerin çocuk iş gücünü tercih etme nedenleri şöyle sıralanmaktadır: Çocuğun çalışması aile için gelir getirici bir kavram, çocuğu çalıştıran işveren için ucuz emek anlamına gelmektedir, çalışan çocuk ise para kazanma ve büyüme, yetişkin olma olarak algılanmaktadır. Koruyucu aile için düzenlemeler yapılıyor ama devlet sosyal bir devlet olarak çocuklara yönelik ciddi, yapısal bir değişikliğe gitmiyor. Devlet sizin iktidarınızda sosyal bir devlet olma özelliğini her geçen gün daha da yitiriyor. Devletin aile, kadın ve çocuk üzerindeki koruma şemsiyesi ne yazık ki kalkmış durumda. Hâlâ çocuk işçiliğine çare bulunmuş değil, hâlâ sokaklarda çocuklar çalıştırılıyor. Hâlâ getirilen eğitim sistemiyle eşit, özgür bireyler yetiştirmek bir yana tek tip bir nesil yaratılmaya çalışılıyor. Hâlâ çocuklarımızın geleceği ayakkabı kutularına tıkılıyor. Hâlâ onlara yaşanılabilir bir ülke yaratmaktan uzağız. Örneğin, Ankara'da Atatürk Orman Çiftliği'nde ve ODTÜ'de ağaçlara göz dikilip o yaşlı ama nefes kaynağımız ağaçlar kesilebiliyor. Hâlâ dereler yok edilerek sağlıklı bir toplum paramparça edilebiliyor.

BEDRETTİN YILDIRIM (Bursa) - Yollardan geçmeyin!

SÜLEYMAN ÇELEBİ (Devamla) - Çocuklarımıza geleceksizlik, açlık, yoksulluk bir tercih olarak sunuluyor. Hâlâ popülist eğitim politikalarıyla çocukları bir denek olarak kullanmaktan vazgeçmediniz. Eğitim sistemimiz her geçen gün SOS veriyor ama düzelten yok. Hepsine vadettiğiniz tek gerçek hayal, diplomalı işsiz olmak. Hâlâ çocuk işçiler ölmeye devam ediyor. Hâlâ çocuğun gözlerinin önünde bir kadın öldürülebiliyor. Hâlâ berber çırağının boynuna bir ip takılarak motosikletle çekilebiliyor. Hâlâ evde kadın ve çocuk şiddete maruz kalıyor. Hâlâ Pozantı gerçeği çözülebilmiş değil. Hâlâ Roboski'de öldürülen çocuklara bile adalet sağlayabilmiş değiliz. Sonra, buradan yaşamda karşılığını yaratmayacağınız, içselleştiremediğiniz reformlar yapıyorsunuz, adı reform. Çocuklara adalet, çocuklara iyi bir eğitim, çocuklara yaşanılabilir bir dünya bırakmak burada en ulvi bir amacımız olmalı ama yine de buradan sesleniyorum, dinleyin çocuklar: "Güzel günler göreceğiz, güneşli günler. Motorları maviliklere süreceğiz. İnanın buna çocuklar." Son sözü yine bu ülkede çocuklar söyleyecek.

Hepinize saygılar, sevgiler sunuyorum. (CHP sıralarından alkışlar)