AHMET YILDIRIM (Muş) - Teşekkür ederim Sayın Başkan.

Herhâlde bir konuşmanın başıyla sonu ne kadar çelişkili olur diye sorulsa bu konuşma çok iyi bir örnektir. Kalkıp Şeyh Sait'te kal, Seyit Rıza Pir'i ve Saidi Nursi'yi önce Kürt milliyetçiliğinin sembolleri olarak suçlayıp mahkûm edecek, oradan çıkacak, akıllara zarar bir şekilde Saidi Nursi'yi sahiplenen ilk cümlesiyle çelişik bir konuşma kurgusu içerisine girecek. Sayın Öcalan, ne zaman bu şahsiyetlerle ilgili olumsuz cümleler etti, bilmiyoruz.

SAİT YÜCE (Isparta) - Kayıtlarda var.

AHMET YILDIRIM (Devamla) - Kaldı ki...

Siz iyi okumuşsunuz, anlaşılan, Sayın Öcalan'ın iyi bir okuyucususunuz ama kaldı ki bugün gündemimiz o değil.

Madem Said Nursi, Üstat Bediüzzaman sizin için bu kadar önemli, fazla değil, daha altmış yıl olmadı, gelin, mezar yerini bulalım ve sizin de bahsettiğinizin, tahmin ettiğinizin, tasavvur edeceğinizin çok ötesinde toplumsal karşılığı olan bir şahsiyettir, bir âlimdir, bir düşünce insanıdır. Gelin, bu sevenlerini onun mezarıyla buluşturun. Her açıdan kadirimutlak olduğunuzu söylüyorsunuz, muktedir olduğunuzu söylüyorsunuz, niye çelişiyorsunuz kendinizle, madem bu kadar değerli bir insan, bu kadar toplumsal karşılığı olan biri?

Bir diğer husus: Bakın, arkadaşınız, bir sünnet geleneğinden söz etti. Hazreti Peygamber, savaş esnasında bile -kaldı ki siz de bir din okulundan mezunsunuz, ilahiyat okumuşsunuz- savaştığı ve kendilerinin belki oklarıyla ölmüş kişilerin cenazelerinin alınması için ara verme hoşgörüsüne, engin tevazusuna sahipken siz kalkıp Kürtlük-Türklük, onun milliyetçiliğinin sembol ismi olması üzerinden belli şahsiyetlerin, toplumsal şahsiyetlerin mezarlarının bulunması ve sevenlerine yerlerinin gösterilmesinden imtina edecek kadar maalesef üzüntü verici bir konuşma içerisinde bulundunuz diyorum; bütün Genel Kurulu saygıyla selamlıyorum. (HDP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN - Teşekkür ederiz Sayın Yıldırım.