DENİZ YAVUZYILMAZ (Zonguldak) - Başkanım şöyle: Genelde Türkiye'de seçmeli veya zorunlu bile olsa pek çok ders maalesef kâğıt üzerinde kalıyor hatta birçok ders boş geçiyor. Hepimizin hayatında yaşanmıştır, özellikle matematik, Türkçe falan dışındaki, sanatsal ağırlık dersler hep boş geçmiştir maalesef. Bu da ilerleyen yıllarda Türkiye'nin pek çok konuda başarılı sonuçlar alabileceği uluslararası turnuvalarda kendi yeteneklerini keşfedememesine neden olmuştur.

Şimdi, aslında hayvan sevgisinin yaşı yok. Sadece bunu, bu sevgiyi vermek istediğimiz çocukların veya bebeklerin -öyle diyeyim- bunu ne kadar anlayıp anlamayabilecekleri o bedensel gelişimleriyle bunu kesiştirmek gibi bir aslında bir mesele var, konu var. Bu bakımdan da aslında temeline inildiğinde sevgi doğru ve düzgün yollarla verildiğinde bunu bir bebek de anlıyor, bir çocuk da anlıyor. Dolayısıyla hayvan sevgisini aktarmak açısından özellikle okul öncesi eğitimin çok daha ciddiye alınması gerektiği, onun üzerine inşa edilecek bir ilköğretim eğitiminin de buna katkı sağlayacağı düşünülebilir, aksi takdirde bu konularla ilgili gecikmiş olabiliriz. Çünkü çocuklar çok küçük yaşlarda sorguluyorlar. Küçücük bebekler kedilerin, köpeklerin peşine gidiyor, karşı cinsi tanıma, sorgulama arayışının içine giriyorlar. O araya bir yere mutlaka biz hayvanları koymalıyız. Bunun da eğitimsel boyutunda tabii ki bilimsel araştırma yapılmalı ve kurumlardan bilgi alınmalı. Yani bu işin bir psikolojik kısmı var, hayvan bakımı kısmı var, hayvan cinslerini tanıma kısmı var. Daha teorik gibi görünen bir eğitim, sorumluluk almak yani bir hayvan bakımında sorumluluk almakla ilgili eğitimler söz konusu olabilir. Dolayısıyla okul öncesi eğitim boyutu daha sevgisel ve duygusal ağırlıklı, ilköğretim kısmı ise daha sorumluluk alma, hayvan bakımı yapma gibi içerikler de olabilir diye düşünüyorum.