CENGİZ GÖKÇEL (Mersin) - Tabii ki burada sizleri dinleyince gerçekten üzüldüm. Niye üzüldüm? Biz diyoruz ki ülkede bilimsel eğitim artsın, çocuklarımız üniversitelerde bu eğitimleri alsınlar, dünyayla rekabet edecek bir pozisyona gelsinler. Şimdi, öyle bir düşünceye kapıldım ki. Elinizi öper, 2 çocuğum var, dişimizden tırnağımızdan artırdık, çocukları üniversiteye hazırlayacağız diye olmadık dershanelere, olmadık bireysel eğitim veren merkezlere gönderdik. Nihayetinde, lisans eğitimi almış, üstüne master yapmış, kendini yetiştirmiş insanları eğer biz kamuda ya da belirli iş kollarında istihdam edemeyeceksek... Özellikle bugün -hocam saygı duyuyorum sizin akademik kariyerinize, özellikle sizin ve Başkan Vekilimizin bu eğitim camiasındaki etkinliğinizi, daha doğrusu yetkinliğinizi biliyoruz- sizlerin en azından dört yıl, beş yıl eğitim almış, fakültede lisans eğitimi almış... Ailelerinin bu çocukları, gelecek açısından, ayaklarının üstünde durması için, o üniversitelere göndermek için cebinden harcadığı paraları, çektiği emekleri düşününce yani el konulan ürünlerle alakalı en azından ceza kestirmeye yetki verdiğiniz belediyelere, kamu kurumlarına -bizim bu maddede teklif ettiğimiz şekliyle- su ürünleri mühendisi, su bilimleri mühendisi veya balıkçılık teknolojileri mühendisi gibi eğitim almış insanların da -bu konuda bu yasa teklifine- girmesinde ne sakınca var? Değerli Hocam, ülke olarak ülke eğitimine duyulan güven zaten azaldı, eğitimde sınıfta kaldık ama çocuklarımızı verdiğimiz eğitimden sonra oradan mezun olduğuna pişman ediyoruz. Yani tam da su ürünleri yasasıyla beraber bu insanları onurlandırmak, onlara "Bu eğitimi aldım ve bu eğitimim de benim işime yarıyor, ülkemin ekonomisine, ülkemin gelişmesine katkı yapıyorum." onurunu yaşatmak da zannediyorum bizlere düşüyor, daha çok, akademik kariyeri olan sizlere düşüyor.

Teşekkür ederim.