SEMRA GÜZEL (Diyarbakır) - Öncelikle hoş geldiniz.

Yaptığınız bu kıymetli çalışmalar için de bir kez daha teşekkür ediyoruz çünkü gerçekten hem kapsamlı hem de verilere ulaşamadığımız böylesi dönemlerde aslında çok da önemli.

Tabii, veriden bahsetmişken aslında sizler de ifade ettiğiniz, şiddeti önlemenin en önemli şeylerden biri de aslında verileri elde edebilmek, verilere ulaşabilmek, şiddet verilerine ulaşabilmek. Bunu aslında İstanbul Sözleşmesi de söylüyor, madde 11 verilerin ne kadar önemli olduğunu aslında ifade ediyor. Tabii, bu iki çalışma arasında yaklaşık beş buçuk yıl gibi bir süre geçmiş ve son yapılan çalışmadan bu yana da yedi yıllık bir süre geçmiş. Aslında bu çalışmalara ihtiyacımızın olduğu böylesi bir dönemde daha sık aralıklarla belki çalışmalar yapmak gerekiyor. Tabii, sizler sunumu yaparken aslında, Türkiye'de yeterli mevzuatın olduğunu, aslında yasaların olduğunu, imzacısı olduğumuz sözleşmelerin olduğunu ama muhtemelen bunların uygulanmasında yaşanan sıkıntılardan kaynaklı şiddetin önüne geçemediğimizi ifade ettiniz. Aslında, evet, biz de öyle düşünüyoruz İstanbul sözleşmesi var, mevzuatlar var, 6284 var ama maalesef hem bunların bilinir olması az hem de uygulanma sıkıntıları var ve bundan kaynaklı, bugün bu kadar çok kadınlar şiddete maruz kalıyor, katlediliyor.

Tabii, bir diğer önemli şey: Kamuya yansımayan, karakollara başvuruları olmayan kişi sayısının çok fazla olduğunu söylediniz yüzde 89 gibi bir veriden bahsettiniz, bu çok yüksek bir oran. Yine, yüzde 44'ünün ise hiç kimseye anlatmamış olmasından, başvuruyu geçelim hiç kimseye anlatmamış olmasından bahsettiğiniz, bu da şiddetin, aslında bu araştırmadan elde ettiğimiz verilerin çok daha üstünde olduğunu gösteriyor. Şiddete kadınlar dayanamayacak noktaya gelince başvuru yaptığını. ifade ettiniz ve belgeyi imzalamakta yaşadığı tedirginliklerden bahsettiniz. Aslında bunları bir bütün olarak değerlendirdiğimiz zaman, neden bu kadar başvuru sayısı az, neden kadınlar son noktaya gelene kadar başvuru yapmıyor? Aslında bu, bir anlamıyla yaşadığımız toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin de bir sonucu ve cinsiyet eşitliğinin olmamasının pratik yaşama nasıl yansıdığını gösteriyor ve bu, aslında, İstanbul Sözleşmesinin en önemli ana maddesini, 1'inci maddede kadın-erkek eşitliğinin, aslında şiddete neden olan şeyin bu olduğuna bu eşitliğin giderilmesi için kimi tedbirlerin alınması gerektiğini ve bunun içerisinde eğitimin de olduğunu siz de değindiniz zaten. Eğitim konusuna değindiniz, İstanbul Sözleşmesi madde 15 eğitimin öneminden bahsediyor. Şiddete bütüncül yaklaşımda yine İstanbul Sözleşmesinin en önemli maddelerinden biri yani aslında bir bütün olarak değerlendirdiğimiz zaman, şiddeti önlemek için bir sözleşmemiz var -sizin de bahsettiğiniz gibi altın sözleşme- ama sözleşme, maalesef- bu araştırma yapıldığı zaman henüz yeni uygulamaya girmişti- belki uygulanmadığı için kadına yönelik şiddet bugün bu kadar arttı.

Benim birkaç sorum olacak. Yeni bir çalışmanız var mı öncelikle, şiddete dair bir araştırmanız var mı? Bu araştırma kapsamlı bir araştırma ve belki daha spesifik araştırmalara da ihtiyaç olacak çünkü bugün, şiddetin her boyutuyla karşı karşıyayız, ekonomik şiddet, cinsel şiddet, dijital şiddet, -sizin de bahsettiğiniz gibi- ısrarlı takip, psikolojik şiddet. Belki her şiddet şekline yönelik, çeşidine yönelik bir araştırmaya da ihtiyaç olur diye düşünüyorum, var diye düşünüyorum, daha spesifik olması gerekiyor. Bir diğeri, sadece İstanbul Sözleşmesi'nin uygulanmasına dair bir çalışmanız olacak mı, var mı? İstanbul sözleşmesi için ne düşünüyorsunuz? Çekilme kararı hakkında ne düşünüyorsunuz? Bunlar da bizim için önemli.

Teşekkür ediyorum.