AHMET VEHBİ BAKIRLIOĞLU (Manisa) - Çok teşekkür ederim.

TAHSİN TARHAN (Kocaeli) - Söz veriyorum, bundan sonra da olmayacak.

AHMET VEHBİ BAKIRLIOĞLU (Manisa) - Teşekkür ederim Sayın Başkanım.

Aynı zamanda başsağlığı dileklerimi de iletmek istiyorum, biz atlamışız, duymamışız, geç de olsa başsağlığı dileklerimizi ilettik.

BAŞKAN ZİYA ALTUNYALDIZ - Sağ olun, Allah razı olsun.

AHMET VEHBİ BAKIRLIOĞLU (Manisa) - Şimdi, eminim ki hangi siyasi partiden olursa olsun buradaki bütün Komisyon üyelerimizin bu ülkenin ihracatının artmasından mutsuz olacak hâli yok, hiçbirimizin böyle bir derdi, tasası, kaygısı olamaz ama şimdi, mesela, mdf ihracatı artıyor, mdf ihracatının artması bu ülkede mobilya sektörünün doğru olduğu, doğru şekilde işlediği manasına mı geliyor? Bugün, mesela, taksiyle buraya geldim, 32 yaşında bir taksi şoförü, asgari ücretle çalışıyor "Evlenmek benim için hayal oldu." diyor. "Hayırdır." dedim. "Ya, hadi, kiralar yüksek bir şekilde kiralık ev bulduk, evi nasıl donatacağız, nasıl mobilya alacağız?" diyor. Yani, mdf ihracatının çok artmış olması o ülkede sektörün çok iyi olduğu manasına gelmez. Benzer durum çimento için de geçerli. Mesela, çimento ihracatı artıyor ancak Cumhurbaşkanı daha iki gün önce konut sektörüne 20 milyar liralık finansman sağlamak durumunda kaldı. Demek ki inşaat sektöründe de işler pek doğru gitmiyor ki böyle bir tedbir alınmak zorunda kalındı. E, çimento ihracatı yapılıyor. En basit, en güncel örneklerden bir tanesi; mesela, daha düne kadar süt tozu ithalatçısı konumunda olan Türkiye -yanlış hatırlamıyorsam- belki de tarihinde ilk defa süt tozu ihracatı yapıyor, ihracat rekorları kırılıyor. Şimdi, süt tozu ihracatı yapılıyor olması bugün süt sektörünün doğru işlediği manasına geliyor mu? Şimdi, bunun üzerinde bir gidelim hep beraber.

Yani, bir kere şunu ortaya koymak lazım: Bu ülkedeki hayvan sayısı gerçeği yansıtmıyor, daha önce biz bunun tartışmasını yaptık. "Şu an 18 milyon büyükbaş hayvan var." deniliyor ama rakamın ne olduğu tam olarak bilinmiyor çünkü ağıllara gidiyoruz, ağıllar ya tamamen boşalmış ya yarı yarıya boşalmış. Bugün gebe hayvanların, sağmal hayvanların kesime gittiğini Türkiye'de herkes biliyor.

TÜİK'e göre bu ülkede süt üretimi düşüyor, peynir üretimi düşüyor; üretim düşüyor. Tüketim... Daha dün Akhisar'daydım, dün değil, evvelsi gün Akhisar'daydım; şarküterileri dolaştım, çiğ süt satıyorlar. "Beş ay evvel günde 250 litre çiğ süt satıyordum, bugün 100 litreye düştü." diyor. Ve yeni zam yolda, korkarım bunu da satamayacağız. Peynir satışları... Peynir satışlarını TÜİK bile söylüyor. Peynir üretimi ve tüketimi azalmış durumda. İnsanlar artık lor peyniri, çökelek yiyorlar hatta kırık peynir yemek durumunda. Şimdi, bir tarafta ağıllar boşalmış yani üreticimiz yem fiyatlarından dolayı hayvanlarını, süt hayvanlarını, gebe hayvanlarını satmak durumunda kalmış. Vatandaşımız pahalı diye süt tüketemiyor, peynir tüketemiyor, yoğurt tüketemiyor; bu hâle gelmiş ama süt tozu ihracatı artmış. Süt tozu neden artıyor? Tüketim yok. Sütün ne olması lazım? İşlenmesi lazım, süt tozu hâline getiriliyor. Şimdi, süt tozu ihracatının artması -burada belki sektörden insanlar vardır- süt sektörünün doğru ve her şeyin yolunda olduğu manasına mı geliyor? Hayır.

Arkadaşlar, evet, ülkemizde ihracat artıyor belki ama sürdürülebilir değil bu. Evet, ihracat belki istihdama katkı sağlıyor, elbette ki sağlıyor. Peki, bu ihraç eden firmalardaki çalışan insanlar evlerine ekmek götürebiliyor mu? Mutlaka götürüyor da, ne şekilde çocuklarını doyurabiliyorlar? Yani bir de bunlar üzerinde durmak lazım. Büyümeye mutlaka katkısı var ama bu büyümeden ülkede kimler faydalanıyor? En son açıklanan rakamlar var. Bu ülkedeki en yüksek gelire sahip yüzde 20'liğin payı her geçen gün artıyor. Demek ki bir şeyler yanlış gidiyor bu ülkede. Yani biz bir tek ihracat rakamlarına bakarak "Bu ülkede her şey doğru gidiyor, düzgün gidiyor." diyemeyiz, dersek kendimizi kandırmış oluruz, vatandaşı kandırmış... Gerçi vatandaş kanmaz çünkü vatandaş şunu çok iyi biliyor: Yani buzdolabını açtığı zaman karşılaştığı manzarayı her gün yaşıyor bu insanlar. Çarşıya, pazara haftada bir defa gidiyorlar ve onlar her gün bu ülkenin gerçeklerini yaşıyorlar.

Şimdi, başka bir şey, eylül ayına dönmek istiyorum. Eylül ayında bu ülkede faiz 19'du. Daha sonra Cumhurbaşkanı dedi ki: "Benim inancım gereği ben bu faizi indireceğim." Kademe kademe 14'e kadar indirdi. İndirirken de amaç şuydu: "Biz faizleri düşürerek enflasyonu düşüreceğiz." dedi. Daha sonra ne oldu? Dolar artmaya başladı, bu sefer de "Bir şey deneyeceğiz." dediler, "Çin modeli" dediler, "rekabetçi kur" dediler, "ucuz emek" dediler, "İhracatı artıracağız, cari açığı kapatacağız." dediler. En son geldiğimiz manzaraya baktığımız an -biraz evvel arkadaşlarımızın da söylediği gibi- nisan ayında, evet, rekor kırmışız, nisan ayında ihracat rekoru kırmışız. Herhâlde bundan daha üst bir rakam yok, 23 milyar 364 milyon dolarlık ihracat rekoru kırmışız. Yani bir önceki yılın aynı ayına göre yüzde 24'lük bir artış var. Bu, önemli bir rakam ama bir taraftan da ithalatta da rekor kırmışız. Yani işin tuhafı ihracatın ithalatı karşılama oranı geçen sene nisan ayında yüzde 85'ken yüzde 79'a düşmüş bu ay. Şimdi, hani cari açığı kapatacaktık biz? Cari açık daha da fazla artıyor.

Esasında söylenecek çok fazla şey var ancak tüm bu yaşamış olduğumuz süreç... Özellikle bu ihracatın ben sürdürülebilir olacağı kanaatinde değilim. Bu ihracattaki artışın büyümeye yapmış olduğu katkının, istihdama yapmış olduğu katkının ne yazık ki toplumun büyük kesimlerine herhangi bir katkısı yok. Bunu düzeltmemiz lazım. Ayrıca maddeler üzerinde de görüşlerimi bildireceğim.

Çok teşekkür ederim.