ZEYNEL EMRE (İstanbul) - Yani, şunu da not düşmek istiyorum: Şimdi, ilginç bir durum var esasında. Bakın, siz iktidara geldiğinizde Türkiye'deki hâkim-savcı sayısı yaklaşık 7 bin civarındaydı; bugün bu sayının 23-25 bin civarında olması lazım, değil mi? Yani, nereden baksanız, işte, 3 kattan fazla bir artış var. Sizden önceki dönemdeki 7 bine baktığımızda da sanıyorum 1.000-1.500'ü görevdedir; herhâlde emekli olmuştur. Yani, mutlak olarak sizin aldığınız dönem. İşte, sürekli bu alanda, ne bileyim, ne adliye binası yetiyor ne duruşma salonu yetiyor. Bu kadar hâkim, savcı alımına rağmen iş yüküyle hâlâ yargı baş etmekte zorlanıyor.

Şimdi, bu ara buluculuk yeni bir şey; işte, sürekli yetkisi genişletiliyor; her bir yargı paketinde, bakıyoruz, kanunun bir maddesine bir ilaveyle ara buluculara ilave bir yetkinin geldiğini görüyoruz. Aslında benim not düşmek istediğim şey şu: Türkiye her açıdan -yani icralık açıdan, ticari uyuşmazlıklarda, ceza dosyaları bakımından, iş mahkemeleri bakımından- neredeyse herkesin 1'den fazla davası olan bir ülke hâline geldi. Aslında bu -hani, yargı mecbur kalır, bazı düzenlemeler gelir, ayrı ama- ortada sosyal açıdan problemli bir durumun varlığına işaret ediyor, ben bunu özellikle not düşmek istedim.