NEJLA DEMİR (Ağrı) - Yapılan değişiklikle "hayvanlara bakan veya bakmak" ibaresi "hayvanları hayvan bakım evi kurarak sahiplenmek" şeklinde değiştirilmiştir.

Söz konusu tasarının samimiyetsizliği her açıdan ortaya çıkmaktadır. Hayvan hakları alanında daha önce bu Meclis çatısı altında hiç çalışma yapılmamış gibi, mevcut yasayı yirmi yıldır uygulamayan yerel yönetimler yokmuş gibi tespitler yapılmaktadır. Oysa 2019 yılında TBMM Hayvan Hakları Araştırma Komisyonu kurulmuş ve bu komisyon Mecliste grubu olan 5 partinin imzasıyla bir rapor hazırlanmıştır. Raporda, köpek-insan birlikte yaşamının tek yolunun "kısırlaştır-aldığın yere bırak, yerinde yaşat" yöntemi olduğu vurgulanmış ve uygulamaya ilişkin eksikler ile yol haritası belirlenmişti. Şimdi ise aradan geçen beş yıla rağmen bu çalışmalar ve tespitler hiç yapılmamış gibi, amacından yoksun düzenlemeler "çözüm" diye gündeme getirilmektedir.

Maddeyle mevcut yasanın dördüncü fıkrasının son cümlesi "Bakımevlerine alınan hayvanlar Bakanlık veri sistemine kaydedilir ve rehabilite edilenler sahiplendirilinceye kadar hayvan bakımevlerinde barındırılır." şeklinde değiştirilmiştir. Mevcut uygulamada "Bütçe yok, imkân yok." ifadeleri tüm belediyelerin diline pelesenk olmuş ve belediyeler bunu görevlerini yapmamak için bahane olarak kullanırken, maliyeti "aldığın yere bırak" kuralına göre çok daha fazla olan "barınaklarda tutma" uygulamasının seçenek olarak öne sürülmesi akılcı ve gerçekçi değildir. Birçok veteriner hekim, hayvanların bu şekilde toplu olarak yaşamalarının sağlıkları ve psikolojileri bakımından doğru olmadığına ilişkin onlarca görüş bildirmişken, değişiklikte sözü edilen bakımevlerinin denetim ve kontrolünün nasıl yapılacağı belirtilmemiştir. Kaldı ki hâlihazırda belediyelerin dörtte 3'ünün bakımevi dahi yoktur. Bu şekilde, altyapı olmadan atılacak adımlar, mevcut kanun gibi uygulanmama ve çözümsüzlükten başka bir sonuç doğurmayacaktır.