ŞENOL SUNAT (Manisa) - Teşekkür ediyorum.

Evet, çok değerli arkadaşlar, çok teşekkür ediyoruz vermiş olduğunuz bilgilerden dolayı ama o kadar hızlıydı ki biz yetişemedik bazı konuları, anlamaya çalıştık, önümüzde de veriler var. Şimdi, tabii, anlattıklarınız ilk başta, özellikle şu okullarda yapılan tarama, 81 ilimizde öğrencilerin işitme konusundaydı zannediyorum, keşke bütün konularda olsa da yani bu kadar taramanın tamamen okul çağı işitme taramasını gerçekleştirdiğinizi ifade ettiniz. Biraz afaki geldiğini ifade etmek isterim. Efendim, farkındalık eğitimlerinin de "Şu kadar rakamda kişiye eğitim verildi..." Önemli olan, burada sayısal değil, daha çok nitelik olmalı; nicelik değil, nitelik olmalı; giderek artar. Şimdi, tabii ki Sağlık Bakanlığımızın bu Çocuk İzlem Merkezleri çok önem arz ediyor ve 74 sayısına ulaşmış, bu da güzel bir gelişme. 2011'de zannediyorum 1 Çocuk İzlem Merkezi varken bugün 74 olmuş. Ama şunu sormak istiyorum tabii: Personel eksikliği, uzman psikolog, sosyal hizmet uzmanı, çocuk gelişimcisi açısından her Çocuk İzlem Merkezi yeterli mi? Bunu sormak istiyorum.

Biz Diyarbakır'a gitmiştik -Radiye Hanım da vardı- geçen toplantıda da ifade ettim, gerçekten o arası merkez olan illerden biri olduğu için hepimizin çok hoşuna gitti. Orada da gördüğümüz çalışmalar takdirimizi topladı. Şimdi, fiziki şartlar uygun mu? Orada bir çocuk hastanesinin içindeydi Diyarbakır Çocuk İzlem Merkezi ama diğer illerde hastane içinde mi veya hastane dışında mı? Bunların da bilgisi olursa iyi olur çünkü bunları geliştirmemiz lazım. Tabii ki bu olay olduktan sonra, çocuk istismara uğradıktan sonra bir rehabilitasyon çalışmasının yapıldığı yerler bunlar, meseleyi tam olarak anlamaya yönelik yerler. Keşke tabii ondan önce korumaya dair farkındalıkların yaratılıp bu faciaları, bu çirkinlikleri bu ülke çocukları üzerinden yaşamasa diyorum.

Yine, Çocuk İzlem Merkezlerine başvuran, istismara uğramış çocuk sayısını vermekte imtina mı ediyorsunuz? Bunu öğrenmek istiyorum. Yani, mesela, 2024 yılında 74 Çocuk İzlem Merkezinde kaç çocuğumuz istismara uğrayarak başvurmuştur? En fazla hangi ilimizde bu oran, nedir? Bunlar üzerinde durmamız lazım ki hatta yıllara göre mukayese edebilmemiz lazım yani 2023'te neydi, 2024'te ne oldu, bir artış mı var, bir azalış mı var? Bunları iyi değerlendirmemiz gerektiğini düşünüyorum.

ÇİM'lerin işleyişine dair aileler ve çalışanların, kamu görevlilerinin farkındalık eksikliği üzerinde duruyor musunuz Sağlık Bakanlığı görevlileri olarak? Yine, ÇİM'de süreç tamamlandıktan sonra mağdur çocuğun rehabilitasyonu ve psikolojik desteği için yeterli bir takip mekanizmanız var mı ki anlattığınız durumda, evet, 2 kere izledikleriniz var ama bu yeterli mi?

Yine, Çocuk İzlem Merkezlerinin daha etkin çalışabilmesi için neler yapılabilir? Çocukların ve ailelerin Çocuk İzlem Merkezine erişimini artırmak için yerel yönetimler ve STK'ler nasıl rol oynayabilir? Çünkü ulaşamayan da çok çocuğumuz var. Mesela, çocuk istismarını önlemek ve farkındalık yaratmak için toplumda nasıl bir bilinç oluşturmalıyız? Bence en çok üzerinde duracağımız konulardan biri de bu.

Sağlık Bakanlığı bu merkezlerin açılması ve işletilmesi için yeterli bütçe ve kaynak gösteriyor mu her bütçede? Sağlık Bakanlığı, Adalet Bakanlığı, Aile Bakanlığı, barolar, İçişleri Bakanlığı yani Emniyet Genel Müdürlüğü koordineli bir çalışma yürütüyor gibi gözüküyor anlatıldığında, ben soru olarak soracaktım ama onu ifade ettiler. Çalışan personelin yani bu ÇİM'lerde çalışan personelin travmayla başa çıkması konusunda sürekli eğitim alması sağlanıyor mu?

Yine, Çocuk İzlem Merkezlerinin sayısının artırılması konusunda Sağlık Bakanlığının kısa ve uzun vadeli bir planı var mı? Çünkü 11 ilimizde Çocuk İzlem Merkezleri yok. 11 ilimizde yok, 70 ilimizde var, bazısında 1-2 tane var, zannediyorum onlar da büyük illerimizde. Bunun artırılmasında da fayda var. Bu merkezlerde görev yapan uzmanların mesleki gelişimi için Sağlık Bakanlığı düzenli bir eğitim programı uyguluyor mu? Uyguladığınızı da ifade ettiniz aslında çünkü bu 5 tane ilimiz... Ben kendi kendime soru hazırladım çünkü bilmiyordum sizin bu soruları sorduğunuzu. Çocuk İzlem Merkezlerine daha çok cinsel istismara, tecavüze uğrayan çocuklar mı geliyor, yoksa fiziksel istismar, duygusal istismar, ihmal ve bakım eksikliği Çocuk İzlem Merkezi süreçlerine tabi mi veya tabi edilebilir mi?

Yine önemli bir konu: Kırsal bölgelerdeki çocuklar bu hizmetlerden ne kadar faydalanabiliyor? Faillerle mücadelede sistem yeterince caydırıcı mı? Bu bir genel soru. ÇİM'lerle ilgili sorularım bu ama ÇEMATEM'ler yeterli şekilde işlemiyor diye düşünüyorum. Sayısı az, madde bağımlılığının giderek çok fazla arttığı, 10-12 yaşındaki çocuklarımıza kadar sirayet ettiği bir süreçte ÇEMATEM'lerin özellikle çocukların rehabilitasyonunda, çocukların bu madde bağımlılığından kurtarılması konusunda gerçekten çok da üzerinde durulması gereken merkezler olarak ifade ediyorum. Zaten sunumda da ÇEMATEM'ler çok hızlı bir şekilde geçildi, o yüzden ÇEMATEM'lerin geliştirilebilmesi için neler yapılmalıdır diye ben Sağlık Bakanlığı bürokratlarına sormak istiyorum?

Çok teşekkür ediyorum, sağ olun.