AYTEN KORDU (Tunceli) - Gerekçe:

İklim değişikliğine uyum düzenlemesi en az iklim değişikliğiyle mücadele/azaltım maddesi kadar iklim hedeflerine ulaşmamız ve iklim değişikliğinin mevcut ve gelecekteki etkilerini mümkün olan en az zararla atlatmamız bakımından önemlidir. Maddenin taslaktaki düzenlenme biçimi bu alanda alınacak tedbirleri bütünüyle ikincil mevzuata bırakmaktadır. Bu durum, hayati önemdeki tedbirleri belirsizleştirmekte, uygulama iradesini yasadan bağımsız bir hâle getirmektedir. Oysa bu adımların çerçevesinin kanun kapsamında belirlenmesi, kanunun işlevini yerine getirmesi için elzemdir. Doğal ekosistemler, yutak alanlar olmaları nedeniyle net sıfır emisyon hedefine ulaşma bakımından oldukça önemlidirler fakat ekosistemlerin -orman, mera, tarım alanları, sulak alan, deniz vesaire gibi- hem sağladıkları direnç ve azaltım bakımından hem de karbon yutaklarının net sıfır emisyon hedefine katkısı bakımından, kanunda korunmalarına ilişkin hiçbir hüküm bulunmamaktadır. Korunan alanlarla ilgili durum böyleyken koruma alanı dışındaki sahaların yönetiminde ekosistemlerin iklim değişikliğine karşı direncini artıracak planlar, sürdürülebilir uygulamalar ve restorasyon çalışmalarına dair görev ve hedeflere ise hiç yer verilmemiştir. Bu durum, hâlihazırda maden talanı riski altında olan doğal alanların, adı iklim kanunu olan bir yasa eliyle yok sayılması anlamına gelmektedir. Tasarıda iklim değişikliğinin yaratacağı riskleri öngörmek üzere hiçbir faaliyete yer verilmemiştir. Afet risk haritalarının hazırlanması, bu haritalarda öngörülen risklerin doğru bir şekilde yönetilmesi hususları es geçilmiştir.