NURETTİN ALAN (İstanbul) - Sayın Başkanım, değerli milletvekilleri, kıymetli bürokrat arkadaşlar; hepinizi saygı ve hürmetle selamlıyorum.

Sayın Başkanım, öncelikle ilk toplantılarımızda konuşma usulüyle ilgili bir usul belirledik. Bu usulde öncelikle Komisyon üyelerinin zaman sınırı da koyarak konuşmasını, daha sonra da Komisyona üye olmayan milletvekillerimizin sıraya alınarak konuşmasını belirledik.

Elbette bugün Cumhuriyet Halk Partisi Grup Başkan Vekilimiz Ali Mahir Başarır Bey'e, ona siz nezaket gösterdiniz; aslında Komisyon üyesi olmamasına rağmen Grup Başkan Vekili olması sıfatıyla nezaket gösterdiniz. Bununla ilgili ben Mecliste de bir konuşma yapmıştım. Mecliste Grup Başkan Vekillerinin milletvekilinden daha öncelikli olarak konuşma hakkının olduğuna dair bir İç Tüzük kuralı yok ancak elbette ki Grup Başkan Vekilidir, sözleri daha değerlidir, kendilerinin bir temsil tarafı vardır; onlara zaman zaman Meclis uygulamasında da nezaket gösterilir, sizler de Komisyon uygulamasında nezaket gösterdiniz ancak biz de aynı nezaketi bize böyle "Burası bir tiyatrodur." diyen Grup Başkan Vekilimizden beklerdik; Ömer Bey nasıl bizi bekliyorsa -şu usul hakkındaki konuşmamızı en azından- onun nezaketini beklerdik. Birincisi, o noktada bizim sukutuhayale uğradığımızı söylemek isterim.

İkincisi: Bağırarak konuşan doğru söylüyor anlamına gelmez; sözünüzü yavaş da söyleseniz doğru, doğrudur; yanlış, yanlıştır. Burada sadece bağırıp herkesin... Maşallah, sesinin oktavı da yüksek Ali Mahir Bey'in. Şimdi, onun karşısında biz de bağırmaya başlayacaktık, karşılıklı bir bağırış alanı... Biraz önceki arkadaşımız çok güzel bir şey söyledi: Burası hep beraber bir acıyı, ortaya çıkan sebepleri, bundan sonra da bu acının yaşanmaması için alınacak tedbirleri konuşacağımız bir alan. Birbirimize bağırarak "Ben sana gol attım, sen bana gol attın." işte "Yarın da Bolu Belediye Başkanı gelecek, siz de ona hazırlanıyorsunuz." Efendim, biz kimseye hazırlanmıyoruz, biz hakikate hazırlanıyoruz, hakikati ortaya çıkarmaya hazırlanıyoruz. Bizim üzerimizde ölenlerin geride bir acısı, bir yükü kalmasın; kalan insanlar bize karşı yüzümüze bakarken "Ya, bunlar, bunları akladılar, temizlediler." demesin diye hakikati, gerçekliği en çıplak şekilde ortaya koymaya hazırlanıyoruz. Ancak bu tavrı, şahsen ben bir milletvekili olarak -belki arkadaşlarım da aynı şeyi düşünüyorlar- hiç olumlu bulmadığımızı, bağırıp, çağırıp, basının da olduğu saatlerde konuşup ondan sonra buradan ayrılmasını usulen çok doğru bulmadığımızı belirtmek isterim. Usul hakkında böyle bir söz almış oldum.

Teşekkür ediyor, saygılar sunuyorum.