SEMRA GÜZEL (Diyarbakır) - Teşekkürler Sayın Başkan.

Değerli milletvekilleri, görüşülmekte olan kanun teklifinin 37'nci maddesine dair söz aldım.

Hangi çalışmada olursa olsun yöntemi hatalı olan hiçbir eylemden fayda gelmez fakat bu iktidar, Türkiye Cumhuriyeti tarihinde ne kadar hatalı yöntem varsa, hatta olmayanları da icat ederek uygulamaya başladı. Bunun sonucunda yasalar yasa olmaktan çıktı, demokrasi ise zaten Hak getire. Çocuk hakları gibi son derece hassas olunması gereken bir konuda dahi alt komisyon kurulmasına dair yapılan öneriler kabul edilmedi. Çocuk hakları uzmanlarının, pedagogların, sosyal hizmet uzmanlarının fikirleri alınmadı. Erkek zihniyetinden müteşekkil Komisyonunuz "Çocukların geleceği böyle olacak." dedi ve bu maddeleri getirdi.

Değerli milletvekilleri, endişeliyiz çünkü iktidarın kadın ve çocuk düşmanı politikalarında çocuğun üstün yararının çıkmayacağını biliyoruz. Öncelikle, bu teklifte çocuğun üstün yararı yok. Çocuğun tıpkı bir nesne gibi anne ve babayla görüşmesinin teslim mekânlarında sağlanacağı, ilam veya tedbir kararlarının yerine getirilmemesi hâlinde teslim emirlerinin düzenleneceği, çocuğun teslim edilmesini ve çocuğun kişisel ilişki kurmasını engelleyen taraf hakkında disiplin hapsi uygulanacağı, ilam ve tedbire uygun davranmama hâlinde velayetin değiştirilebileceği hâlleri düzenlenmiştir ve gerekirse kolluk kuvvetlerinin zoruyla. Burada velayetlerin büyük çoğunluğunun annelerde olduğu göz önünde bulundurulduğunda hem kadınlar cezalandırılmak istenmekte hem de çocuğun psikoloji göz ardı edilmekte. Burada çocuğun psikolojisi nasıl gözetiliyor? Çocuğun bir ebeveynine disiplin hapsi uygulayarak mı, kalmak istediği ebeveynden kolluk zoruyla alınarak mı?

Teklifle ebeveynlere mutlak öznellik durumu tanınırken çocuk bir nesne olarak görülmekte. Burada olan, çocuğun üstün yararı değil, yargının kararıdır. Aileler arasında yapılan görüşmelerde yaşanan gerginliklerde çocuğun üstün yararını korumak için çocuğun özne olduğu, kişisel görüşme hakkını gözeten yasalar hayata geçirilmelidir. Teklifteki düzenlemeyle, çocukla kurulacak kişisel ilişkide çocuğun değil, anne ve babanın istekleri kişisel ilişki kurma hakkı temel kriteri olarak gözetilmiştir. Hâlbuki çocuğun üstün yararına göre, çocuğun psikolojik olarak kişisel ilişki kurmaya uygun olup olmadığını gözlemleyen, çocuğu tanıyan, kişisel ilişki öncesinde ve sonrasında çocuğun takibini sağlayan ve sürekli değişmeyen uzmanlar tarafından saptanması gerekmektedir. Maalesef ki bu uzmanlık alanında yeterli sayıda personel olup olmadığı kaygısı bir yana, bu uzmanların da bu alanlarda ne kadar yetkin olduğu tartışmalıdır. Bu durum, Hükûmetin çocukları gözeten kapsamlı bir politikasının olmasının sonucu ortaya çıkmıştır.

Çocuklarla kişisel ilişki kurma mekanizmasının Adalet Bakanlığı bünyesinde yürütülmek istenmesi dahi iktidarın bu konuya ne kadar uzak ve yanlış bir noktadan baktığını göstermektedir. Adalete dair bir durumdan ziyade, çocuğun sağlığını gözeten, sosyal politikalarını öne koyan bir kurum tarafından bu yapılmalıdır. Her ne kadar mevcut Bakanlıklar içerisinde buna en uygunu, kötünün iyisi diyebileceğimiz Bakanlık, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı ise de o dahi görevlendirilmemiş, çocukların psikolojik durumları, 0-6 yaş arası 345 çocuğun annesiyle birlikte cezaevinde kalmasını sağlayan Adalet Bakanlığına verilmiştir. Olması gereken ise çocuk bakanlığıdır.

Değerli milletvekilleri, çocukların hayatlarına dair alınan kararların sağlıklı olarak hayata geçirilebilmesi için yoksulluktan kadına yönelik şiddetin önlenmesine kadar geniş yelpazede bir çalışma yapmak zorundayız. Ev içerisinde kadına ve çocuğa uygulanan erkek şiddeti her geçen gün artarken çocuğun üstün yararını nasıl koruyacağız? Bugün Türkiye şartlarında 2 milyon çocuk, işçi olarak çalıştırılıyor. Yasal olarak çocuk işçi çalıştırmak yasak mı? Evet ama yasalar uygulanıyor mu? Hayır. Aslında hallaç pamuğuna çevirdiğiniz bu yasalarla var olan yasaların etkin olarak uygulanmasını değil içinin boşaltılmasını sağlıyorsunuz.

Değerli milletvekilleri, yasalarda zaten var olan bu düzenlemeleri alaşağı etmeye değil yasaların etkin uygulanması için politikalara ihtiyacımız var. O yüzden bu kanun teklifinin ikinci kısmında yer alan maddelerin çıkarılması ve bu konuda çocuğu gözeten kapsamlı politikaların hayata geçirilmesi için bir çocuk bakanlığının acil olarak oluşturulması gerekmektedir. İşin uzmanları bu sürecin en başından beri mekanizmasına kadar yetkilendirilmeli ve bilimsel veriler ışığında çocuğun üstün yararı için çalışmalara bir an önce başlanmalıdır. (HDP sıralarından alkışlar)