GÖKHAN GÜNAYDIN (İstanbul) - Teşekkür ederim Sayın Başkanım.

Biz bu yasama faaliyetine devam ederken yurttaşlarımızdan çok sayıda mesaj ve telefon alıyoruz. Toplumda bir af düzenlemesinin görüşüldüğüne ilişkin bir kanaat oluşmuş, oysa bu bir denetimli serbestlik düzenlemesi. Denetimli serbestliği düzenleyen irade yani yasa koyucu elbette bunun sınırlarını çizecektir. Mesele, bu sınırlar bilimsel mi hukuki mi adil mi, başka bir deyişle kamu vicdanını tatmin ediyor mu? Gelin, pürhukuk açısından meseleye bakalım. Diyorlar ya: "Terör örgütleriyle ilişkileri olanları bu kapsamın dışında tutuyoruz." Türk Ceza Kanunu, manevi unsuru, bilerek ve isteyerek iradesini bir silahlı terör örgütüne terk etmek olarak açıklamış.

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

BAŞKAN - Buyurun.

GÖKHAN GÜNAYDIN (İstanbul) - Peki, maddi unsur ne? Faaliyetlerinde süreklilik, çeşitlilik, yoğunluk olacak.

Arkadaşlar, herkes hukukçu olmayabilir ama Türkiye'de iddianameleri okuyabiliriz, mahkeme kararlarını okuyabiliriz, cezaevlerini ziyaret edebiliriz. Bu kriterlerin dışında çok sayıda insanın mahkemelerde tutuklu ve hükümlü olarak yargılandığını ve hüküm giydiklerini de görürüz. O hâlde bizim sınırları iyi çizilmemiş, kapsamı doğru belirlenmemiş, uygulaması da maalesef bağımsız bir gözlemciyi tatmin edecek düzeyde, evrensel tutarlılıkta olmayan tanımlamalar üzerinden bir kısım suçluları kapsam içine alıp geriye kalan çok sayıda insanı kapsam dışında bırakmamız ve bunu da hukukla açıklamamız maalesef mümkün olmuyor.

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

BAŞKAN - Buyurun.

GÖKHAN GÜNAYDIN (İstanbul) - Neden mümkün olmuyor biliyor musunuz? Biz burada yasama faaliyetinde bulunuyoruz ama kamu vicdanı kanamaya devam ediyor. Yakınları, kendileri cezaevinde olanlar bu vicdani yükü bizim sırtımıza yüklüyorlar. Dolayısıyla hem yasal düzenlemelerde hem de buradaki tüm açıklamalarda galiba bu yükü ve bu sorumluluğu üzerimizde hissederek davranmalıyız.

Çok teşekkür ederim.