NURETTİN ALAN (İstanbul) - Gazze'de bir anne, 1 yaşındaki bebeğinin cansız bedenini kucaklamış ciğeri parçalanırcasına yavrusuna bakarken "Ben ona süt emzirecektim." diyor. Bir baba, iki poşeti yukarı doğru kaldırarak çocuğunun parçalanmış cesetlerini gösterip "Bunlar benim çocuklarım!" diye haykırıyor. Yine bir anne, evladına sarılmış "O aç öldü, hiçbir şey yiyemedi." diye feryat ediyor. "Şimdi kimsecikler varmaz yanıma/Müminden yoksunum tek ve tenhayım/Rüzgârlar silemez gözyaşlarımı/Çöllerde kayıp bir yetim vahayım." 6 Ocak 2000'de Rahmetirahman'a kavuşan Mehmet Akif İnan'ın dediği gibi şimdi kimsecikler yok yanlarında, onlar çöllerin kayıp yetimleri. Sözde insan hakları savunucusu devletler kör, sağır ve dilsiz. Ey vicdan sahibi insanlık neredesiniz, daha ne kadar çocuk ölecek, daha ne kadar anne ölecek? Gazze'de içme suyu yok, Gazze'de ilaç yok, Gazze'de ekmek yok. Bombalar altında her gün ölen Gazze halkı açlıktan, susuzluktan ölmek üzere...

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)