BAŞKAN - Sayın milletvekilleri, birçok uyarı geliyor, bir evham, bir vesvese muhalefet vekilleri tarafından "Ya, biz hiçbir zaman ilk söz sırasına giremiyoruz." diye "Biz uğraşırken bir şeyler oluyor." diye.

NURETTİN ALAN (İstanbul) - Ellerini tutan mı var Başkanım?

BAŞKAN - İzin verin arkadaşlar.

Böyle bir şey olmadığını ben biliyorum, olamayacağını da biliyorum. Onun için bugün süreyi başlatmayın dedim, rutin başlıyor. Bütün vekiller yerini aldıktan sonra adil olarak açalım, kimin parmakları hızlıysa o girer; bu bir.

(Gürültüler)

BAŞKAN - İzin verin, izin verin arkadaşlar... Bir saniye arkadaşlar...

İki: Benim yönettiğim oturumda bundan sonra söz devir hakkı olmayacak. Sözü kim almışsa bekleyecek sırasını ve sorusunu o soracak, bu yetkinin devredilmesini doğru bulmuyorum. Gelmeyen, burada, Genel Kurulda bulunmayan arkadaşların yerine bir sonraki arkadaş otomatik olarak girer.

Üçüncüsü: Sayın Akbaşoğlu, elbette İç Tüzük bu anlamda denetim hakkının etkin kullanılması için bütün milletvekillerine bu işi eşit olarak dağıtmıştır ama bir de bu işin ruhu vardır. Yani "Sayın Bakanım, ne de güzel işler eylediniz." sorusu yerine, muhalefet belki bölgesinden bir eksikliği dile getirmek ister; bu konuda bir feragat ne güzel olur. Kimsenin hakkını kullanmamasını telkin edemem, bu benim haddimi de yetkimi de aşan bir şey; bunu da böyle bir kardeşane belirtmiş olayım. Bu sefer şöyle bir izlenim doğuyor; evet, İç Tüzük'e uygun ama sanki sayın bakanlar burada, bu sorulara yetkin cevaplar veremeyecekler duygusuyla iktidar mensuplarının biraz soru alanını kaplama girişimi olarak değerlendiriliyor. Bu tartışmayı izninizle burada kapatıyorum.