HASİP KAPLAN (Şırnak) - Sayın Başkan, gerçekten Sayın Atalay'ı demin dinlerken üzüldüm. Şunun için üzüldüm: Bir Hükûmet, katliam oluyor, o ülkenin F-16 savaş uçakları kendi evlatlarının üzerine bomba yağdırıyor, vücutları paramparça oluyor, 112 ambulans aranıyor, ambulans gitmiyor, bir jandarma gitmiyor, bir yetkili gitmiyor ve o köylü, o sınırı aşıp cenazelerini paramparça topluyor ve benim il örgütüm, benim belediyelerim 15 tane ambulansla olay yerine gidiyor, cenazeleri oradan alıyor, getiriyor, hastanede onun adli tıp işlemleri yapılıyor.

Ve aradan iki gün geçiyor, Başbakan, özür dilemeyi bırakın, bu konuda tepkisini koymuyor, Cumhurbaşkanı koymuyor, Hükûmetin Başbakan yardımcıları koymuyor, ama ertesi günü bütün örgütlerini, kaymakamlarını, valilerini, emniyetlerini bir oraya gelişlerini organizeye ayırıyorlar.

Şimdi soruyorum:

Herkesin geleneğinde, taziyeye gelenin başımızın üstünde, gözümüzün üstünde yeri vardır ama katliamdan sorumlu olup katliamın üstünü örtenlerin bir gün sonra katlettikleri insanların cenazesine gitmek geleneği de ne Karadeniz'de vardır ne Ege'de vardır ne Akdeniz'de vardır ne İç Anadolu'da vardır ne Avrupa'da vardır ne dünyada vardır ne yeryüzünde vardır. Hiçbir katil öldürdüklerinin evine ertesi gün gidemez. Bu kadar açık konuşuyorum.

Bir şey daha söylüyorum: Sayın Atalay diyorsun ki: "O çadırda BDP'nin, örgütlerin bilmem neleri vardı." Öyle diyorsunuz değil mi? 5 kilometreden gözleriniz görmüyor tabii, dürbünle de baksanız göremezsiniz. 5 kilometreden, büyük taziye çadırında 10 bin kişi var, göremezsiniz; bir sürü mağdur ailesi var, göremezsiniz, orada Fatiha okuyan imamları göremezsiniz çünkü alayın dibindeki bir eve gidip, yakınını bile kaybetmeyen birinin evine gidip Başbakanla telefon şovu yapmayı taziye sanıyorsunuz. Taziye o değildir. Önce insanca bir duruş, dinen, ahlaken, siyaseten doğru bir duruş gösterin Allah aşkına! Yirmi altı gün geçti, hâlâ, yirmi altı gündür aynı hatayı tekrar ediyorsunuz, aynı aymazlık içindesiniz ve o çadırda, taziyede tek bayrak, tek örgüt flaması, tek bir şey yoktu, sadece mağdurlar, ziyaretçiler, imamlar ve gelen heyetler vardı. Bütün televizyonlar, kameralar da gösteriyordu. Bari bundan utanın ve bunu ikide bir söylemeyin. Bir daha kanırtmayın acıları. Acıyor yetiyor zaten, bir de üstüne yalan söyleyerek kanırtmayın. Sizi uyarıyoruz bu konuda.

Yeter artık diyoruz.