CHP GRUBU ADINA HÜLYA GÜVEN (İzmir) - Teşekkür ederim Sayın Başkan.

Sayın Başkan, sayın milletvekilleri; 302 sıra sayılı torba kanun tekliflerine ek olarak şehit ve gazilerin durumlarını iyileştirmek amacıyla verilen önerge hakkında konuşmak üzere bulunuyor, yüce heyeti saygıyla selamlıyorum.

Öncelikle tüm şehitlerimizin önünde saygıyla eğiliyor, Allah'tan rahmet, ailelerine de sabır diliyorum. Yine, artık her ilde, her ilçede gittikçe artan şehit haberlerinin bitmesini, artık annelerin, babaların ve kardeşlerin ağlamamasını diliyorum.

Ayrıca iktidar partisine de sormak istiyorum: Üç yıldır haklarının düzenlenmesini bekleyen şehit ve gaziler niye bu kadar beklediler? Kanun tasarısı neden bugüne kaldı? Neden daha önce detaylı olarak tartışılmadan ek önergeyle geliyor?

Bakın, bir şehit kardeşi ne diyor: "Referandumla kabul edilen ve Anayasa'mızda yer alan şehit ailelerine pozitif ayrımcılığın yapılacağına ait Anayasa hükmüne rağmen, defaatle verilen sözlere rağmen şehit yakınlarına verilen sözler yerine getirilmemiştir. Ağabeyim teröristlerce şehit edilmiş olup, bu yasal düzenlemeler ile şehidimizin annesi, babası ve biz kardeşlerine yeni bir imkân sağlanamamıştır. Bu, gecikmişliğin bir göstergesi olmaktadır."

Kaç yıldan bu yana, şehit aileleri ve gaziler geçim sıkıntısı çekmekte, yeterli sağlık hizmetleri alamamaktaydılar. On yıldır iktidarda olan bir Hükûmet, verdiği sözleri bile verdikten üç yıl sonra yerine getirmektedir Cumhuriyet Halk Partisinin de zorlamasıyla ve uğraşmasıyla.

İktidar milletvekillerini görüyoruz; gaziler ve şehit aileleriyle piknik yapıyorlar, gezilere gidiyorlar, dernekleri ziyaret ediyorlar ve vaatlerde bulunuyorlar ama bütün bunlar karın doyurmuyor. Yine soruyorlar: "Neden şehit aileleri ile gaziler haklarını on bir yıl sonra alabiliyorlar. Gecikmiş adalet adalet midir?"

Bugün, şehit yakınları ile gaziler, atamalarında kadro olanağı şartı olduğu için atama sorunu yaşadıklarını belirtmektedirler, tayinlerin şartsız yerine getirilmesini istemektedirler.

Yine, bu arada, bir yurttaşımızın -bu, medyada, gazetelerde verildi- askerde arkadaşı tarafından vurulması sonunda kaybettiği bacağı için verilen protezin parasının yıllar sonra faiziyle geri istendiği görülmekte. Bu, bir mağduriyet değil midir?

Şehitlerimizin aileleri ve gazilerimiz için ne yapılsa azdır, onların refah içinde yaşamasının sağlanması da devletin görevidir.

Tüm bunların yanında, diğer engelli yurttaşlarımızı da göz ardı etmemeliyiz. Bugün bir mail daha aldım. Her iki yılda bir değiştirmek zorunda olduğu yürüme protezine bir katkı payı ödemesi gerekiyormuş ancak babasından kalan aylık ile ödeyemediğini belirten bir kızımız, bu nedenle de evden dışarı çıkamadığını anlatıyordu.

Devletimizin görevini hatırlatmak isterim. Görev, tüm engelli vatandaşlara eşit, kaliteli, bedelsiz sağlık hizmeti vermektir. Bugün Sağlık Bakanımıza, engelli raporlarında neden yüzde 70 değil de yüzde 69 verildiğini, ölçütün ne olduğunu sordum. Çünkü yüzde 70 olursa engelli aylığı bağlanıyor, yüzde 69 olunca engelli raporu aylık bağlanmıyor. Aldığım cevap, değerlendirmelerin Avrupa Birliği standartlarına göre olduğu şeklindeydi. Acaba, emeklilerimizin, şehit ailelerimizin, gazilerin ve işe aldığımız engellilerin aylıkları da Avrupa Birliği standartlarında mı?

Tasarıda eksik olan -yine bir şehit çocuğundan gelen mail- şehit çocukları eğer baba şehit olduğu sırada küçük ise büyüdükleri zaman işsiz kalmaları ve yalnızca annelerinin aldığı maaşla geçinmek zorunda olmalarıdır. Onlar için de çözüm getirilmesi gereken bir konudur. Çocuklar küçük diye anne ve çocukların amcası eğer aylık alıyorsa tabii ki çocuklar büyüdüğü zaman "Sen aylığını bırak, vazgeç, çocuklardan birisi alsın." demek doğru değil ama buna da Hükûmetimizin bir çözüm bulması gerekmektedir.

Ben tekrar şehit ailelerine ve gazilere sabır diliyor, terörün artık durmasını ve bu kanunun hayırlı olmasını dileyerek saygılarımı sunuyorum. (CHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN - Teşekkür ederiz Sayın Güven.