ATİLLA KART (Konya) - Teşekkür ederim Sayın Başkan.

Değerli milletvekilleri, Genel Kurulu bir kez daha saygıyla selamlıyorum. 8'inci maddeyle ilgili tarafımızdan verilen önerge hakkında konuşmak üzere söz almış bulunmaktayım. Genel Kurulu tekrar saygıyla selamlıyorum.

Değerli arkadaşlarım, getirilen bu tasarıların ortak hedefi hep ifade edildiği üzere etkin ve adil yargılamayı tesis etmek amacına yönelik düzenlemeler.

Şunu görmemiz gerekiyor: Türkiye'de hukuk sisteminde gerçekten sakatlıklar var. Bu sadece günümüzün sorunu değil tabii. Bugün bir anda ortaya çıkan bir sorun değil. Bunun çok öncesi var ancak kabul etmek gerekir ki 1961 Anayasası'yla bu anlamda yargı bağımsızlığını sağlamak, hukukun üstünlüğünü sağlamak anlamında ciddi bir mesafe alınmıştı, yasal ve anayasal anlamda ciddi düzenlemeler yapılmıştı. Fakat muhtelif faktörlerin ve unsurların tesiriyle ve daha sonrasında, devamında 1980 ihtilaline kadar uzanan sürecin sonucunda 61 Anayasası bilindiği üzere ortadan kaldırıldı ve ihtilale kadar giden bir dönem yaşandı.

Bu sürecin devamında ortaya çıkan 1982 Anayasası'nın temel özelliği ise, yargı ve yargıcı bürokratlaştıran bir yapıyı 1982 Anayasası inşa etti. Adalet ve Kalkınma Partisiyle başlayan dönemde ise bu bürokratlaşma dönemi, doğrudan, son on yıl içinde parti memuru ve cemaat memuru yapılanmasına dönüştü. Bu yapı, sadece bürokratik yapıda değil, yargıda da egemen hâle geldi. Bu sebepledir ki olayı bu boyutlarıyla görmek gerekiyor.

Bakın, biraz sonra, ilerleyen maddelerde bütün bu söylediklerimi somut örnekleriyle, somut belgeleriyle, bir türlü cevap alamadığımız somut belgeleriyle bir kez daha sizinle paylaşacağız.

Türkiye'de Adalet ve Kalkınma Partisi iktidarlarıyla birlikte, artık yargıç alımından itibaren liyakat ve başarıyı dışlayan, doğrudan iktidar ve cemaat referansını esas alan bir yapılanma dönemi başlamıştır.

Bu iktidarla birlikte Türkiye'de, ekonomisiyle, siyaseti ve siyaset yöntemleriyle, yargı ve kolluktaki değişim programlarıyla, istihbari yapılanmasıyla, kayıt dışı bir şekilde yönetilen ve kendi özgür iradesiyle yönetilmeyen bir Türkiye gerçeğiyle karşı karşıyayız.

Bakın, kayıt dışılığın olduğu bir yerde, bir yapıda, kendi özgür iradesini kullanamayan bir yönetim yapılanmasında şunu görmemiz gerekiyor: Hukuk olmaz, adalet olmaz, toplumsal barış olmaz, toplumsal ve ulusal çıkarların korunması söz konusu olmaz. Hamaset olur -tıpkı bugün Türkiye'de olduğu gibi- demagoji olur, karalamalar olur, nefret söylemi olur.

Değerli milletvekilleri, mevcut iktidar, kabul etmek gerekir ki Türkiye'yi yönetmek değil, hep devleti ele geçirmek iddiası içinde oldu. Maalesef Türkiye gerçeği bu. Devleti ele geçirmek iddiası ve amacında olan bu kadro, Türkiye'yi on yıldan bu yana yönetiyor. Hadi devleti ele geçiriyorsunuz, kendi iradenizle yönetin. Hayır, kendi iradenizle de yönetmiyorsunuz. Sorun buradan kaynaklanıyor, sorun burada düğümleniyor. İşin zorluğu buradan kaynaklanıyor. Hazin olan budur, dramatik olan budur.

Bakın, bu anlayıştır ki, kendi özgür iradenizi kullanmadığınız içindir ki toplumda yargı yetkisini kullananlar, yargı erkini kullananlar bir nefret söylemiyle, bir husumet söylemiyle, bir intikam söylemiyle doğrudan iktidara bağımlı olarak yargıyı şeklen uygulamaya çalışıyorlar. Ondan sonra da ne oluyor? Yargıda bir ayrışma başlıyor. Yargıda karşılıklı birbirini tırmandıran intikam süreçlerinin, husumet süreçlerinin yaşandığını görüyoruz. Bu yapı, kısır bir döngüyü beraberinde getiriyor. Bu yapıdan adalet çıkmıyor, bu yapıdan toplumsal barış çıkmıyor değerli milletvekilleri.

Bunları lütfen vicdanınızda biraz muhakeme edin, biraz sorgulayın. Bu tasarı, hiç olmazsa bu sorgulamanın bir vesilesi olsun diye temenni ediyorum, değerlendiriyorum ve Genel Kurulu saygıyla selamlıyorum. (CHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN - Teşekkür ederim Sayın Kart.