EMRE KÖPRÜLÜ (Tekirdağ) - Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; tabii teklif tüm uyarılarımıza rağmen birazdan yasalaşacak. Ancak özellikle 3'üncü maddeyle ilgili tabii çok ciddi ikazlarımız ve uyarılarımız var. Ancak ben onlara gelmeden önce, özellikle usulle ilgili birkaç hadiseden bahsedeceğim, yasama faaliyetindeki usulle ilgili.

Şimdi, elimde sıra sayısı var. Buna baktığım zaman, kanun teklifi olarak havale edilen komisyonlar Bilim, Sanayi, Enerji Komisyonu ve Çevre Komisyonu. Ancak, incelediğimizde sadece bir tek rapor var; o da Tarım, Orman Komisyonunun raporu. Diğer komisyonların raporları tasarıda maalesef ki yer almamış.

Şimdi iki tane komisyondan bahsediyoruz. Kaç tane vekil var? Her bir komisyonda 26 tane milletvekili var. Ben burada görüyorum, kendi Komisyonumdan olan milletvekillerimi de görüyorum. Sadece Cumhuriyet Halk Partisi açısından değil, iki komisyon 52 milletvekili yapar. 52 milletvekilinin iradesi bu kanun teklifinin içerisine alınmadan buraya kadar getirilmiş. Şimdi, az önce, Sayın Komisyon Başkanı bana dedi ki: "Beni Komisyonun diğer partili milletvekillerine sor, onlar anlatsın." Şimdi, Sayın Başkan, benim kimseye bir şey sorma ihtiyacım yok. Zaten Komisyon Başkanı olarak sizinle bir tartışmaya girmeye de bence gerek yok çünkü size dediler ki: "Bu yasayı şu kadar zamanda çıkaracaksın." Size talimatı verdiler. Siz de o kadar zaman içerisinde bu yasayı çıkarmakla görevli bir Komisyon Başkanı olarak gereğini yaptınız ve 2 tane tali komisyona bunu havale etmediniz. Sizin bir suçunuz yok. Siz partili olarak görevinizi ve talimatı yerine getirdiniz ama şunu hatırlatmak zorundayız: İradesini almadığınız 52 milletvekili halkı temsil eden milletvekilleri.

Şimdi,  madem tali komisyon raporlarını almayacaksınız, aceleniz var, süre geçiyor, o zaman şunun cevabını verin: Aceleniz var da, ilk teklifte yer almayan, kamulaştırmayla ilgili olan maddeyi bunun içerisine sokmaya nasıl vakit buldunuz? Her şey tamamdı da bu teklifte olmayan kamulaştırmayla ilgili madde nasıl geldi de bunun içine girdi?

Şimdi, yer altı sularıyla ilgili yapılan, sözde, vatandaşı ilgilendiren, iki yıllık süre içerisinde tamamlanmayan bir süreci ileri tarihe erteleme diye bir olgunun içerisine -süremiz de yok ama- bununla hiç alakalı olmayan, kamulaştırmayla ilgili bir bölüm gelsin.

Şimdi, konu ona gelmişken ona da değinmek lazım. İktidar partisinin temsilcileri anlatıyorlar, işte: "Bir dava vardı, stadyum vardı, o vardı, şu vardı?" Fakat onun hepsini geçin, Anayasa'nın 35'inci maddesi sizin stadyumunuzdan da daha güçlü, sizin diğer konuşmalarınızdan da daha net. Nedir? Mülkiyet hakkı. Mülkiyet hakkı nedir? Temel haklardandır. Tek istisnası nedir? Üstün kamu yararı. Üstün kamu yararının kriteri de kamulaştırma, diğer adıyla istimlakın meşruluk şartıdır. O meşruluk şartı, kamu yararı kararı. Yani "Devlet bir vatandaşın malına mülküne el koyacaksa kamunun üstün menfaatiyle ancak bu mümkündür." der.

Şimdi, siz diyorsunuz ki: "Bu kamu yararı ortadan kalksa bile biz bunu özel teşebbüslere satarız." Şimdi, bireyin üstün hakkı nerede kaldı? Yani kamu yararı kalkınca, açık olarak, net bir hukuk kuralıdır, mülkiyet hakkı geri doğar. Buradaki tartışma Anayasa Mahkemesinin kamulaştırmadaki yirmi yıllık zamanaşımı süresini kaldırmasından kaynaklanır. Anayasa Mahkemesi seneler önce bu kararı verdi, bunlar bizim yasamıza girdi. Artık bu sizin "Bireylerin malını mülkünü, haklarını alalım da biz bunları üçüncü kişilere satalım, bunun üzerine apartmanlar dikelim, gökdelenler dikelim." diyerek yapabileceğiniz bir şey değil.

Şimdi, özellikle belli konularda farklı bir imaj yaratılmaya çalışılıyor ama açık olarak söyleyelim: Mülkiyet hakkı anayasal bir haktır, mülkiyet hakkı güvence altındadır. Kanunla bu güvenceyi geri alamazsınız. Aldığınız takdirde de Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinden her daim tazminat ödemeye mahkûm kalırsınız diyor,  yasanın aleyhinde olduğumuzu belirterek Genel Kurulu saygılarımla selamlıyorum. (CHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN - Teşekkür ederim Sayın Köprülü.