EROL DORA (Mardin) - Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; 546 sıra sayılı bazı kanunlarda değişiklik yapılmasına dair kanun tasarısının 7'nci maddesi üzerine Barış ve Demokrasi Partisi adına söz almış bulunuyorum, Genel Kurulu saygıyla selamlıyorum.

Bu maddeyle; "Memurlara, en az yüzde 70 oranında engelli ya da süreğen hastalığı olan çocuğunun hastalanması halinde, hastalık raporuna dayalı olarak, ana veya babadan sadece biri tarafından kullanılması kaydıyla, bir yıl içinde toptan veya bölümler halinde on güne kadar mazeret izni verilir." şeklinde bir düzenlemeye gidilmesi öngörülmüştür.

Değerli milletvekilleri, engellilik, bireyin doğumundan ölümüne kadar, gerek kendisinin ve gerek yakın çevresinin gündelik yaşamını çeşitli açılardan zorlaştıran ve bağımlı kılan bir durum niteliğindedir. Dolayısıyla engelli bireyin, diğer bireylere oranla sağlık kontrollerinin daha sık yapılması gerekliliği altı çizilmesi gereken bir gerçekliktir.

Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; bu gerekçeden hareketle hazırlanan kanun teklifinin bir çok açıdan eleştirilebilecek yönü bulunmaktadır. Kanun teklifinin yüzeysel, eşitlik ilkesine aykırı, ayrımcı, yaşanan problemi çözme yeterliliğinden uzak bir anlayışla hazırlandığı aşikârdır. Şöyle ki: Öncelikle, teklif edilen kanun maddesinin sadece memur çocuklarını kapsıyor olması, gerek çalışanlar açısından, gerekse engelli bireyler açısından eşitlik ilkesine aykırıdır. 4/B ve 4/C statüsünde çalışan anne babaların kanundan faydalanamıyor olması mağduriyetlere sebep olacak ve bu aileler ile engelli çocuklarının dezavantajlı durumlarını kalıcı hâle getirecektir. Her biri bu ülke yurttaşı olan engelli çocukların anne-babalarının meslekleri üzerinden ayrımcılığa tabi tutulmaları, tarafımızca kabul edilemez.

Değerli milletvekilleri, kanun teklifinin ikinci önemli eksikliği ailelerde yaşayan sadece 1 engelli çocuğu esas alıyor olmasıdır. Oysa, bilinmektedir ki, bir çok aile birden fazla engelli çocuğa sahip bulunmaktadır. Bu eksikliğin kanun teklifinde düzeltilmesi gerekmektedir.

Düşünün ki, bir anne-babanın 1 tane engelli çocuğu bulunmaktadır. Bu anne-baba, engelli çocuğunun sağlık sorunlarıyla ilgili yılda on günlük bir mazeret izni alabilecektir. Diğer taraftan, bir anne-babanın 2 ya da 3 engelli çocuğa sahip olması durumunda, bu kanun teklifiyle yine aynı biçimde yıllık on günlük mazeret izni söz konusu olabilecektir. Doğru olan ise anne-babanın, sahip olduğu her engelli çocuk için ayrı ayrı en az onar günlük mazeret izni kullanabilmesidir. Bu hâliyle de kanun teklifi, eşitlik ilkesine ve hakkaniyete aykırıdır.

Değerli milletvekilleri, kanun teklifinin ilgili maddesinin bir diğer önemli eksikliği ise sadece yüzde 70 ve üzeri engel oranına sahip engelli bireyleri kapsıyor olmasıdır. Teklif edilen madde bu hâliyle de eşitlik ilkesine aykırı ve ayrımcı bir anlayışla hazırlanmıştır. Kanun teklifinde ana-babanın mazeret izninden faydalanabilmesinin, çocuğun engel oranının en az yüzde 70 oranında olması şartına bağlanmış olması engelli bireylere ve anne-babalara yapılmış bir ayrımcılıktır. Engeli yüzde 60 oranında olan bireylerin, engeli yüzde 50 oranında olan bireylerin, engeli yüzde 40 oranında olan bireylerin hastanelerde belli periyotlarla sağlık kontrollerinden geçme ihtiyaçları hangi bilimsel kriterlere göre yok sayılmaktadır?

Değerli milletvekilleri, engelli bireylerin çalışan ana-babalarına yıllık on gün mazeret izni getirmek maksadıyla hazırlanmış olan bu kanun teklifi maddesi son derece eksik, bilimsel olmayan, ayrımcı, eşitlik ve hakkaniyet ilkeleriyle çelişen bir nitelikte hazırlanmıştır. Bu nedenlerle geri çekilmeli ve ihtiyaca cevap verebilecek bir kanun değişikliği için mutlaka ilgili uzmanların görüşlerine başvurulduktan sonra böyle bir maddenin tekrar düzeltilmesi gerektiğine inanıyor, bu düşüncelerle tekrar Genel Kurulu saygıyla selamlıyorum.

BAŞKAN - Teşekkür ederim.