YAVUZ AĞIRALİOĞLU (İstanbul) - Sayın Başkanım, Ayhan Bey'e cevap mahiyetinde değil ama kayda girsin isteğim dolayısıyla söz aldım.

Mütekabiliyet oluşturarak konuşmaktan imtina edeceğimiz birkaç husus var. Mesela, Alevilerimizle ilgili, cemevlerinin haklarıyla ilgili birtakım taleplerde bulunacak olduğumuz zaman "Camilere veriyorlar, bize niçin vermiyorlar?" derken aslında topluma kötülük edecek bir mütekabiliyet kastının içerisinde cümle kurmuş oluyoruz. Herkes bilsin ki camiler hepimizindir, cemevi camilerin alternatifi değildir, mütekabiliyet yoktur. Cemevi, dergâhlarımızın alternatifidir, mütekabilidir, oradaki öğreti, devletin o anlamda himaye etmek zorunda olduğu öğretiler cümlesindendir, buna dergâhlarımız da dâhildir. "Camilere veriliyor da cemevlerine niçin verilmiyor?" cümlesi toplumsal anlamda bir kötülüktür. İhtişamlı medeniyetimizin ihtişamlı zamanlarında bu işler şöyle çözülmüştür: Buralarda iyi insan yetiştirme öğretilerinin tamamı, öğretinin tamamı, öğretenlerin tamamı ve öğretilenler üzerinden sonuçların tamamı devletin mutlaka nezaret etmek zorunda olduğu bir sorumluluk alanındadır. Sadece cemevleri değil, Türkiye'deki o anlamda insanı yetiştirmeye kastetmiş bütün cemaat organizasyonları devletin tasarrufunda, gözetiminde, denetiminde ve mali kontrolünde olmak zorundadır. Bu işlerin finansmanı da aslında toplumsal anlamda kirlenmenin, toplumsal anlamda denetimsizliğin iltihaplandığı alanlar hâline gelir. Birtakım örgütlerin fink attığı ya da birtakım alın teri dökülmemiş kontrolsüz paraların; kontrolsüz, denetimsiz suç unsurlarının barınabileceği mevziler hâline gelmesinin önüne geçecek devletin ciddi bir sorumluluğu vardır bu konuda. Ama bu mevzulardaki hak taleplerinde cami Türk milletinin ortak ibadet yeridir. "Cemevi ve cami birbirinin mütekabili" gibi cümleler toplumsal kötülüktür.

Kayıtlara girmesini arz ediyorum efendim.