KANİ BEKO (İzmir) - Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; temmuz ayı Bosna halkının ve yaşadığı ağır travmada onunla gönüldaşlık içinde olan herkes için bir matem günüdür. İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana Avrupa Kıtası'nda yaşanmış olan en büyük katliam olarak nitelendirilen Srebrenitsa katliamının 25'inci yılındayız. Tüm dünyanın gözü önünde, uluslararası kamuoyunun şahitliğinde yaşanmış olan bir katliamının ağır yükü altındayız. Hatırlayalım, 11 Temmuz 1995 günü otobüs ve kamyonlara bindirilerek eşlerinden, ailelerinden, çocuklarından sonsuza dek koparılan sivil Boşnak kardeşlerimizin anısı hâlâ tazedir. Sırf kimliklerinden ötürü, inançlarından ötürü, varoluşlarından ötürü ormanlık alana götürülerek katledilmelerinin üzerinden geçen çeyrek asra rağmen acımız dün gibi tazedir. İnsanlık tarihine bir utanç sayfası olarak kaydedilmiş olan Srebrenitsa'yı andığımız bugün vesilesiyle bir kez daha dile getirmek istiyorum: Bütün insanlık suçlarına, bütün soykırımlara karşı durmak; farklının, ötekinin hakkını savunmak insan olmaktan kaynaklanan sorumluluğun gereğidir. İnsanlığa karşı işlenmiş tüm suçları hatırlamaya ve hatırlatmaya ihtiyacımız var. Dolayısıyla, Srebrenitsa'yı anmak sadece kendimize yakın hissettiklerimizin haklarını ve özgürlüklerini savunmanın ötesine geçme sorumluluğumuzun bir aracıdır. Muhtemel başka suçların, katliamların, soykırımların da önüne geçebilmek için zaruri bir adımdır. Hepimizin göz rengi farklı ama göz yaşlarımız aynıdır. Bosna'da katledilen tüm insanları, kimliklerinin ötesinde, sevgi ve saygıyla anıyorum. Bölünürsek yok oluruz, birleşirsek var oluruz. Bu katliamı unutursak kalbimiz kurusun. Bosna'da yaşanan bu katliamı ne unutur ne de unuttururuz.