CENGİZ AYDOĞDU (Aksaray) - Efendim, teşekkür ediyorum.

Sayın Bekaroğlu ismimi zikrederek bazı sorular yöneltti. Benim konuşmamda, cuma günü yaptığım konuşmamda söylemek istediğim şuydu, önce onu kısaca özetleyeyim: Herkesin bildiği gibi, "sanayileşme" dediğimiz olay Paris-Londra hattında gerçekleşmiştir, onun dışındaki bütün Avrupa, Rusya ve biz bu işe sonradan dâhil olmuşuzdur. Sanayileşmeye sonradan dâhil olan hemen bütün ülkelerde modern anlamda başlayan eğitimin 2 farklı tesiri olmuştur. Eğitim almış, seçkinleşmiş, elitleşmiş, aydın, münevver hâline gelmiş insan ile o ülkede yaşayan halk arasındaki fark bazı ülkelerde derece farkı olmuş, bazı ülkelerde mahiyet farkı olmuş. Ne demek istiyorum? Şunu: Mesela bir motor ustası ile bir makine mühendisinin motora bakışındaki fark derece farkıdır ama ateist bir filozof ile bir dervişin dünyaya bakışındaki fark mahiyet farkıdır. Bizim ülkemizde modern eğitim, maalesef halkın kanaatlerinden, inançlarından kopuk bir münevver tabaka ortaya çıkarmış ve bu münevver tabakanın bir zihniyeti gelişmiş. Kendi kafasındaki dünyaya içinde yaşadığı realite uymuyorsa ya "gafil" ya "hain" veya "cahil" diye nitelemiş. Kafasındaki realiteden kopuk telakkiye, dünya görüşüne, anlayışına çevresini uyduramayınca o çaresizlik içerisinde çoğu zaman baskıya, cebire, zorbalığa yönelmiş. Ben bunları anlattım konuşmamda uzun uzun ve dedim ki: Önce bu mahiyet farkını konuşmamız lazım, daha sonra kendimiz gibi düşünmeyen herkesi hain veya cahil görmekten vazgeçip onların da en az bizim kadar iyi niyetli olabileceğini düşünmeliyiz. Aramızdaki bu zihni bariyeri eğitmeliyiz, hepimiz aynı kültürün çocuklarıyız, hepiniz aynı toprağın insanıyız ve bu ülke bizim. Herkes iyi niyet çizgisindedir, hiç kimse hain filan değildir, sadece karşılaştığımız problemlere farklı çözümler getiriyoruzdur. Demek istediğim buydu, teşekkür ediyorum bu vesileyle. Ayrıca, teşekkür ediyorum Sayın Bekaroğlu'na, bana bu fırsatı verdi.