ZEKERİYA TEMİZEL (İzmir) - Çünkü 11'inci madde... Şimdiye kadar büyük ölçüde yapısal itibarla bir reform içerisinde yapılan ve dolayısıyla, sorumluluğu idare tarafından alınan bir kanunda endişelerin dile getirildiği ancak sonuç olarak sorumluluğun kime ait olduğunun bilincinde olarak bir süre sonra "Nasıl uygun görüyorsanız..." noktasına geldiğimiz düzenlemeler. 11'inci madde o düzenlemelerden değil. Burada çok net olarak açık olmayan bir şey var. Bakanlar Kurulu indirim hakkını kısmen veya tamamen kullandırmaya, yeniden koymaya, bu şekilde indirim hakkı kısıtlanan mal ve hizmetleri belirlemeye yetkiliyken şimdi, buraya "Süresi içerisinde iadesi talep edilmeyen katma değer vergisini gelir ve kurumlar vergisi matrahının tespitinde gider olarak yazdırmaya..." "Gider olarak yazdırmaya" dediğiniz andan itibaren mükellefin bunu istememesi hâlinde altı ay içerisinde "Ben, bunu zorla sana gider yazdırırım." noktasına geliyorsunuz. Katma değer vergisinin mantığında bu yoktur. Kişinin böyle bir hakkı varsa bırakın, daha sonraki bir zamanda mahsup etmeyi göze alıyorsa yapacaktır. "Yazdıracağım." dediğiniz andan itibaren o hakkını elinden alıyorsunuz. Katma değer vergisinin mantığını tamamen değiştirmediniz, o duruyor, mahsup esasına dayanıyor. O zaman, bunu yapamazsınız. Ondan sonraki cümlede "İade talebinde bulunulabilecek asgari tutarı belirlemeye..." derken onu cümlenin altına koymak suretiyle tamamen anlamsız bir hâle tamamen getirmiş oluyorsunuz. Hâlbuki Bakanlar Kuruluna yukarıda... İade talep edenlerin iade talebini belirleyeceğine göre Bakanlar Kurulu "Şundan daha aşağı olamaz." D-diye, onu bir kere en başa koyun, bu bir. Ondan sonra da bu haklarının devam ettiğini burada... "Kaldırıyoruz." diyorsanız eğer, alttaki madde Anayasa'ya aykırı olur o zaman. Bakanlar Kuruluna o kadar sınırsız bir yetki veremezsiniz.