ALİ AKYILDIZ (Sivas) - Teşekkür ediyorum Sayın Başkan.

Ben de önce madde 16'daki çekincemi konuştuktan sonra madde 17'ye geçeceğim.

Şimdi, konuşulanları tekrar etmek istemiyorum ama burada bir başka endişem daha var. Gönüllülerin yangın söndürme çalışmaları konusunda orman köylüsü kadar usta ve dayanaklı olmadığı da unutulmamalıdır; bu nedenle, yangın söndürme çalışmaları ciddi bir zaafa uğrayabilir ve orman idaresi ciddi tazminat davalarıyla da yüz yüze gelebilir; böyle bir endişe mi paylaşmak istiyorum. Gönüllülerin yangın söndürmesinden dolayı çok ciddi sayıda zarar gören köylülerimiz olmuştu daha önce biliyorsunuz. Hatta yangında yaşamını kaybeden -yanlış hatırlamıyorsam- Çanakkale Bölge Müdürümüz vardı, belki 100'e yakın da burada yangını söndürmek için mücadele veren emekçi kardeşlerimiz vardı yangını söndürürken hayatını kaybeden. Yani bu profesyonel bir olaydır, bunu gönüllülere havale ederek gönüllülerin söndürülmesiyle bu iş olacak iş değildir, kaldı ki orman yangınlarına katılabileceği söylenen kurumlara dikkat çekecek ölçüde yangınlara katılım payı olarak masraflarına karşılık para transferinin yapılmasının da önü açılıyor; bu da çok muğlak bir şeydir. Yani nasıl verilecek, ne kadar verilecek, kime verilecek, kimler bu işten nemalanacak orası da muğlak bir maddedir.

17'nci maddeye geçiyorum. 17'nci maddede, yangınla ilgili telgrafların acilen mahalline iletilmesine ilişkin 72'nci madde kaldırılıyor; yerine, yangında çalıştırılacak işçilerinin boş geçirdikleri sürelerin çalışma süresinden sayılamayacağına dair yeni bir madde ihdas ediliyor. Muhtemelen Orman Genel Müdürlüğü de gönüllülük esasının işleyeceğinden emin olamadığı için yangında çalıştırılacak işçilerin çalışma saatleriyle ilgili düzenleme yapılması ihtiyacı duymuş olabilir diye düşünüyorum. Bu konuda İş Kanunu'nda yeterli düzenleme zaten mevcuttur; bu da doğru değildir.

Teşekkür ediyorum.