RADİYE SEZER KATIRCIOĞLU (Kocaeli) - Çok teşekkür ederim.

Değerli Başkanım, milletvekili arkadaşlarım...

Hocam, sunumlarınız için teşekkür ederim. Benim de oğlum ilkokul 4-5 arası çok başarılı bir çocukken birden notlarında bir düşüş yani 1'lere, 0'lara kadar düşecek bir düşüş yaşamıştık. Hiperaktivite tedavisi görmüştü. Herhâlde, sanırım, iki sene kadardı, ondan sonra her şeyiyle normal hayatına devam etti. Şu an doktorasını yapıyor Almanya'da, Dortmund Teknikte mühendis olarak. Şu anda kız kardeşimin oğlunda böyle bir şey var. Hani "kalıtsal" dediğiniz için, bizzat hemen karşılaştırma yaptım ki bu konuda biraz da kafa yormuş bir kişi olarak, bu yeni nesil -benim dediğim, oğlumun herhâlde on beş sene önceki şeyinden bahsediyorum- ilaçlar var ve bunun yanında, yine, ailemde var. Almanya'da yaşayan bir akrabamızın koruyucu aile olduğu bir çocuk da böyle bir tedavi görüyor ama onun bir davranışsal bozukluğu da var. Almanya'daki tedaviyi biraz daha sıkı görüyorum yani biraz daha disiplinli. Mesela üç ayda bir gidiyorlar, çocuk tartılıyor, aileye ayrıca eğitim veriliyor, böyle çocukla nasıl davranacak, okul sistemi, okulu... Biraz daha ayrı bir okula gidiyorlar vesaire. Biraz daha orada daha farklı bir yöntemle... "Sadece hiperaktivite değildi." diye bahsettiğiniz diğer tanıları da devam eden çocuklarda görüyoruz. Bu ailelerin en çok zorlandığı, bence sadece ilaçla bu işin çözülemeyeceği... Anne-baba tutumunun çok önemli olduğunu, çevrenin tutumunun çok önemli olduğunu, bir de çocuklarda şöyle bir psikolojinin geliştiğini görüyorum: "Ben hastayım." psikolojisi gelişiyor. O çocukta da başka travmalar, başka şeylere yol açtığını ben gözlemliyorum, okuyorum da vesaire. Bir bunu söylemek istedim.

Bir de yine, sunumunuzda kaçırdım mı bilemiyorum, hiperaktivitede bir artış olduğu söyleniyor, yazılıyor, çiziliyor, haberlerde görüyoruz. Bunun gerçekliğini ortaya koyacak ciddi bir araştırmamız var mı? Yaş grupları vesaire, işte, erişkin döneminde olan şeylerle ilgili böyle bir çalışma var mı? Bunun yapılmasının önemli olduğunu düşünüyorum.

Bir de ilaç tedavisi ya da bu tedaviyi görenlerin hayatlarında ne kadar düzelmeler var ki bu örnek güzel bir çalışmaydı, bunları biraz ortaya koymak lazım diye düşünüyorum. Bununla ilgili Türkiye'de üniversitelerin, hocaların araştırmaları var mı?

Bir kaygı da, vekilimiz bahsetti, yan tesirleri nedir? Şöyle: Sanki beyinsel gelişimde bazı tahribatlara yol açacağı kanısı var. YouTube'u karıştırdığım zaman, bu "antidepresan tarzı ilaçlar" diyeyim, tam tanımını söyleyemedim, beyne ciddi anlamda zararlar verdiğiyle ilgili uzman olduğunu söyleyen kişilerin videoları var. Ciddi olarak annelerin, babaların bu ilaca, bu tedaviye başlamakta geri durduklarını görüyorum, son çare olarak gidiyorlar.

Yan taraftan da bir soru geldi: "Cortexin" diye bir ilaç, otizm tedavisinde kullanılıyor. Bu yararlı mı, zararlı mı?

Teşekkür ederim.