SEVDE BAYAZIT KAÇAR (Kahramanmaraş) - Bunun bir dezavantajı olabilir aslında. Bizim Kahramanmaraş'ta ben bunun çok örneğini yaşadım. Kırsal kesimlerden aileler beni arıyorlar, "Çocuğumu Çocuk Esirgemeye yerleştir vekilim, lütfen..." diyorlar. Üzerlerine gittiğim zaman da şu cevapla karşılaşıyorum: "Nasıl olsa devlet memuru olacak."

Şimdi, şiddeti de bu şekilde artırma olasılığımız olabilir: "Ben karımı döveyim, karım işe girsin, sonra biz barışırız." Hatta, kadın bile dayak yemiş duruma da düşebilir.

BAŞKAN - Ona bile gerek yok. Sadece beyan da, 6284'ün 8'inci maddesinde, zaten beyan üzere de olduğu için, delil de aranmayacağı için. Bunun araştırması yapılabilir.

SEVDE BAYAZIT KAÇAR (Kahramanmaraş) - Ama bizim bunu dernekler vasıtasıyla... Belki sosyal sorumluluk projesi adı altında her kurum kendi şeyini açabilir. Hani "Ben şu kadar şiddet görmüş bayanı almak zorundayım." diye. Hani kanunlaştırdığımız anda bu çok farklı bir şekilde gelir ama sosyal sorumluluk projesi olarak derneklerle, vakıflarla yürütülürse de tam tersine daha farklı bir şey çıkabilir diye düşünüyorum.

BAŞKAN - Bir de tabii kurumların ya da firmaların kendi içinde çalışan kadınların belki durumlarıyla biraz yakından ilgilenmeleri...Çünkü onları da ilgilendiren bir şey yani insani sorumluluklar bir tarafa bir defa iş gücü kaybı oluyor. Yani verimin düşmesi oluyor.

SEVDE BAYAZIT KAÇAR (Kahramanmaraş) - Belki şey olabilir mi? Dezavantajlar grubunun içine sokabiliriz. Bu sefer de hani hapiste yatanlar veya engelli kardeşlerimize nasıl belli oranlarda veriliyorsa özel sektörde de, kamuda da bu oran verilebilir mi belki, hani direkt şeye sokulabilir mi? O zaman farklı olabilir belki.