İSMAİL GÜNEŞ (Uşak) - Bayram Bey, burada şöyle bir şey var: Bu suiistimale de açık bir konu yani burada yaklaşık yüzde 50 ile yüzde 99 arası engelli olan vatandaşlarda, kişi kendi kendine hayatını yaşayabilir miye bakıyor doktor. Diyelim, kendi kendine banyo yapabilir mi, yemeğini yiyebilir mi, yemek yapabilir mi, tuvalete gidebilir mi? Bunlara bakıyor. Oranı ister yüzde 50 olsun, isterse yüzde 99 olsun, bunları yapamıyorsa bir başkasına bağımlı. Yeni bir şey çıkardınız herhâlde, bu raporlarla ilgili. Burada bazen hekimler de -bu, hekimine göre değişebiliyor- buna biraz daha hassas davransa hemen hemen herkes aynı sonucu verecek ama diğer taraftan, yüzde 50'yi her geçen için biz, bu rapora "evet" yazarsak bunun içinde de çıkamayız. Diğer taraftan, şöyle bir şey var: Diyelim ki engelli vatandaş, engeli yüzde 40'ı aşan kişi engelli sayılıyor. Engelli dediğiniz zaman -ki kendi hayatını sürdüremeyen- diyelim ki bir kişinin -Allah kimsenin başına vermesin- gözü görmüyor ama bu tüm fonksiyonlarını yerine getirebilir mi? Getirebilir, engelli. Ama diyelim ki mesela birkaç parmağı yok. Engelli mi? Engelli mi ama hayatta bir sürü işini yapabilir mi? Yapabilir. Ama bunun yanında, diyelim ki kişi hiç görmüyorsa bir başkasına bağımlı mıdır? Bağımlıdır. Bu konu, daha çok hekimlerin biraz daha hassasiyetle üzerinde durması gereken bir şey. Yani terazide, bir tarafta devletin imkânları var, bir tarafta kullanıcılar var, ikisine de haksızlık etmemek gerektiğini ben düşünüyorum.