VURAL KAVUNCU (Kütahya) - Teşekkür ediyorum.

Aslında, Sayın Duran Bulut Vekilimizin söylediklerine katılmamak mümkün değil ama ben şunu düşündüm: Bu işe bir çözüm bulalım, evet. Acaba "çözüm" derken neyi kastediyoruz yani neyi hedefliyoruz? Ne olursa bu meseleye biz "çözüldü" diyebileceğiz? Samimi olarak bunu kendi kendimize sorduğumuzda, aslında belki de şiddeti tamamen yok etmenin imkânı yok. Yani, sonuçta toplum, insan, yaradılış, suç, ceza; hepsi bunların toplumun ve hayatın içinde olan bir hadise. Hani, Fransa örneğini verdi dün Sayın Başkanımız, en yüksek oranların olduğu yer. Hâlbuki ben ilk Fransa'ya gittiğimde ne kadar kibar ve nazik bir toplum olduklarını, herkesin birbirini ne güzel selamladığını, ne güzel bir hoşgörü içinde olduğunu, nasıl bir toplum olduğu yönünde sanki ilk anda öyle bir izlenim elde etmiştim. Demek ki olayın çok faktörü var. Belki bizim yapmamız gereken, bu şiddeti kolaylaştırıcı bütün unsurları ortadan kaldırmak, elimizden gelen bütün tedbirleri uyguluyor olmak ama derseniz ki "Bu vatan toprakları üstünde bir tane, bir kişinin birbirine 'öf' bile demediği, bağırmadığı bir toplum oluşturalım.", herhâlde biraz ütopik bir durum ama öncelikle çözüm şeyini bir değerlendirmek lazım.

Ben asıl şunun için söz aldım: Sayın Emniyet Müdürümüze, bu uzaklaştırılan, aileden görüşmesi, eşinden sakıncalı görülüp uzaklaştırılan kişilerle ilgili geçen bir değerlendirme okuduğumda, bu uzaklaştırmanın kişileri daha da hırçınlaştırdığı ve sorunlara yol açtığı yönünde bir bilgi... Buna şöyle bir çözüm getirmişler: Kontrollü görüşmeye döndürmüşler. Yani, tamamen yok etme ve "Hiç görüşmeyeceksin." değil ama "Artık devletin kendi belirlediği, yasanın belirlediği kurallar, koşullar ve yerde" diye. Bence bu konuda önümüzdeki günlerde gelecek akademisyenlerden bir fikir alalım derim. Belki bu yönde bir gelişme olabilir.

Teşekkür ediyorum.