| Komisyon Adı | : | (10 / 124, 226, 320, 321, 336, 601, 637, 958, 1055, 1126, 1127, 1128, 1129, 1130, 1131, 1132, 1133, 1134, 1135, 1136, 1137, 1138, 1139, 1140, 1141, 1142, 1143, 1144, 1145, 1146, 1147, 1148) Esas Numaralı Meclis Araştırma Komisyonu |
| Konu | : | |
| Dönemi | : | 24 |
| Yasama Yılı | : | 5 |
| Tarih | : | 18 .02.2015 |
TÜLAY KAYNARCA (İstanbul) - Teşekkür ederim Sayın Başkan.
Ben risk grubuna giren aile ve aile yanında kalan, anne yanında kalan çocuklarla ilgili bir şey sormak istiyorum, o da şu: Az önce "Hırsızlık ya da bağımlılık için içeri girmiş, tekrar çıkmış." dendi. Mesela, Aile Bakanlığının sosyal hizmet uzmanları ve sizler, ceza infaz kurumunda çalışan sosyal çalışmacılar ve psikologlar iş birliği hâlinde olup risk grubuna giren bu aileleri denetleyerek yani ortak bir hareketle denetleyerek risk grubuna girenlerin kontrolünde sizce suça ulaşmadan yani suç işlemeden önleyici, koruyucu önlemler alınamaz mı? Mesela, Gazi Üniversitesindeki olay gibi. O olayda -çok güzel bir şey söylediniz, toplantı, program başlamadan önce- dediniz ki: "Zaten şiddet görüyor, zaten böyle." Evladını öldürdü, şu anda elbette pişman ama o çocuk risk grubunda zaten. Yani, birisi ona ulaşmış olsa veya bu kontrol edilebiliyor olsa o anneden o çocuğun alınması gerekmez miydi? Ya da tekrar çıkıp tekrar içeri girenler için söylüyorum; o giriyor, çıkıyor, bir daha suç işliyor ama başka mağdurlar oluşuyor. İki boyutu var: Bir, genç ya da dışarı çıkıp tekrar suç işleyenler etrafında oluşturduğu mağduriyet. İki: Anne olup suç işleyip yanındaki evladıyla ilgili -az önce Sayın Dalbudak'ın da sordu- oradaki mağduriyetle ilgili. Sosyal hizmet uzmanları ve psikologlar olarak iş birliğiyle hareket edip bunların takibi, kontrolü, otokontrolüyle ilgili bir çalışma var mı, yapılamaz mı?