SÜLEYMAN ÇELEBİ (İstanbul) - Şimdi, bunu söylemek istemem ama söyletiyorsunuz, tabii ki aleyhte olsun diye çalışmazlar ama lehindeki bazı talepler konusunda da direnmezler. Örneğin, şimdi konuşuyor Sayın Genel Müdür Yardımcım o sendikayı ama Hükûmetin, dolayısıyla, o sendikanın orada örgütlenmesi konusunda "Ya iş ya HAK-İŞ." dediğini niye unutuyoruz? Nasıl o işçiler gitti o sendikaya? Yani o sendika daha önce TÜRK-İŞ'e bağlı ORMAN-İŞ'teydi, gitmeyen işçileri sürgün etmediniz mi? Gitmeyen işçilere işten atma tehdidi savurmadınız mı? O işçiler zorla gitmediler mi ÖZ ORMAN-İŞ Sendikasına? O konuda çevrilen entrikaların hepsini biliyoruz yani. Diyorsunuz ki siz: "Efendim, işte sendika..." O da sendika, adı "sendika" ama birisinin -temel bakış işte- bu tip düzenlemelere en ufak bir itirazı olmaz, "Tamam." der, geçiştirir. Geçiştirildiğinde sanılır ki işçi lehine; değildir, böyle baktığı zaman da bunun altına imza atmışsa bir sendika, benim için görevini yapmamıştır. Yani işçiler için aleyhte bir şey istemiyor olabilir ama bir de görevini yapıyor mu, yapmıyor mu olayı vardır. O nedenle, özellikle ÖZ ORMAN-İŞ Sendikasından hiç bahsetmiyorum, ORMAN-İŞ Sendikası... TÜRK-İŞ'e bağlı işçiler zorla, tehditle, şantajla, baskıyla HAK-İŞ'e bağlı ÖZ ORMAN-İŞ Sendikasına geçirildiler, uzun yıllar uğraşıldı, onun sonucu bu haklar elde edildi gibi sunuluyor; bunu doğru bulmuyorum. Bu, zaten daha önce kalan, TÜRK-İŞ'e bağlı sendika döneminden kalan haklar vardı, onların da birçoğu temel haklar açısından geriye götürüldü, iyiye gidiş yok. Düzeltilme yapılmadı; tam tersine, geriye gidiş oldu. Aleyhinde olmadı mı? Aleyhinde oldu. "Aleyhinde yapalım." denilmedi ama işverenle oturulduğunda, işveren bu öneriyi sunduğunda itiraz etmedi, "Tamam efendim, olur." dedi. Görünürde işçinin aleyhine değil, lehine gibi sunuldu ama asla lehine olmadı; özü budur.