İBRAHİM ÖZDEN KABOĞLU (İstanbul) - Teşekkür ederim Sayın Başkan.

Efendim, 1'inci madde üzerinden çok, genel görüşmelerin ancak sonuna yetişebildiğinden birkaç saptama yapmak istiyorum. Öncelikle, Sayın Kırcalı, teşekkür ederim size ve ekibinize emekleriniz için. Fakat şuradan başlamak istiyorum: "Torba kanun değil." dediniz, ne zaman ki "bazı" sıfatı konur yasanın başına o torba yasadır ve nitekim burada da durum budur. Siz eğer "Askeri Ceza Kanunu'nda değişiklik yapılmasına dair kanun" demiş olsaydınız o zaman o yasayla sınırlı olarak bir düzenleme söz konusu olacağı için torba olmazdı ama şimdi baktığımız zaman, burada gerçekten, hem 27'nci Yasama Döneminde yapılan birçok değişiklik hem de bu yasayla bağlantılı olarak birçok yasada değişiklik yapıldığı için esasen bu teknik anlamda bir torba yasadır.

Ben, tabii, torba yasa vesilesiyle birkaç hususa işaret etmek istiyorum, şöyle ki: Tabii, bu özellikli bir yasa, askeriyeyle ilgili bir yasa ve askeriyenin tabi olduğu hiyerarşik düzen aslında sivil yönetime Napolyon Fransası döneminden, askeriyeden geçmiştir; askeriye hiyerarşik yapı üzerinde yapılanır, sivil ise demokratik yapı üzerinde fakat 15 Temmuz başarısız, hain darbe girişiminden sonra tanık olduğumuz; tabii, o sıcağı sıcağına gösterilen tepkilerin de etkisiyle bir tür, askerin sivilleştirilmesi, sivilin askerileşmesi gibi böyle hani ne askerî düzene ne de sivil demokratik yaşama uygun düşen düzenlemelere tanık oluyoruz. İleride maddeler üzerinde konuşacağımız gibi bu değişiklik bu torba yasaya da sirayet etmiş bulunuyor. Bence artık 5'inci yılında daha soğukkanlı bir yaklaşımla, en azından mevzuatta bu tür meslek kategorilerine göre, özellikle asker-sivil ayrımında düzenleme uygulamasına geçmemiz gerekir diye düşünüyorum.

Bu vesileyle, yine, torba kanun olduğu için bir hususa daha değinmek istiyorum. Torba olunca -hani torbayı savunmuyoruz ama eğer bir torba yasa düzenlemesi söz konusu olursa- gerekçenin mutlaka çok daha ayrıntılı olması gerekiyor çünkü onun izlenmesi çok zor.

Bunu belirttikten sonra, hani asker-sivil ilişkisi çerçevesinde bir son nokta: Mesela, Milli Savunma Üniversitesinin başına bir sivil rektör, bilmiyorum dünyada bir başka yerde var mı ama askeriye askeriyedir, onun uzmanlık alanı bir kariyerdir. Dolayısıyla, bu iki alanı ayırt edemediğimiz sürece gerçekten Türkiye'de hepimizin ortak hedefi olan, Anayasa'nın 2'nci maddesinin öngördüğü demokratik hukuk devleti yolunda ilerlememiz hem güç olur hem zor olur hem zaman alır. Bu vesileyle bunu belirtmiş olayım. Her ne kadar madde 137 "Kanunsuz emir" başlığı altında bir hiyerarşik bakış açısı öngörüyor olsa da o daha çok normlar hiyerarşisi bakımından bir hiyerarşik yapıyı somutlaştırıyor, yoksa askeriyeyi bence kendi mesleki kariyeri açısından hiyerarşik yapısı içerisinde düşünmemiz gerekir; bu ortak çıkarımızdır diye düşünüyorum.

Teşekkür ederim.