AYHAN ALTINTAŞ (Ankara) - Teşekkür ederim.

Sayın Başkanım, Sayın Kurul üyeleri; hoş geldiniz.

Şimdi benim merak ettiğim bir şey var, dediniz ki: "Kişisel veriler özeldir, kimseyle paylaşılmaz." Fakat maalesef Türkiye'deki uygulamada bir sinema bileti alacağımız zaman bile neredeyse T.C. kimlik numaramızı vermek zorunda kalıyoruz. Burada bir sıkıntı yok mu? Amerika'da, biliyorsunuz, sosyal güvenlik numarası vardır ve onu vermek zorunda değilsinizdir. Türkiye'de de bildiğim kadarıyla, T.C. kimlik numarası esas yani isminizi değiştirebilirsiniz, soyadınızı değiştirebilirsiniz ama T.C. kimlik numaranızı değiştiremiyorsunuz, çok özel bir bilgi ama en özel bilgimiz her yerde rahat rahat soruluyor. Dolayısıyla benim burada kafamda bir soru işareti var. Tabii, bu bilginin sadece kişilere, kurumlara değil, devlete de verilmesinde sınırlama olması lazım çünkü Türkiye'deki uygulamada devlet her zaman istiyor. E-devlete giriyoruz her şey var, e-nabızda her şey var yani bunlar kolaylık bunu kabul ediyorum, ben de kullanıyorum ama bizim iznimiz olmadan böyle bir şey yapılabiliyor mu, oradaki yasal durum nedir?

Burada özgürlük ve güvenlik dengesi de var. Şimdi, unutulma hakkı, evet, tamam olabilir ama bilgi edinme hakkı da var. Dolayısıyla biz, geçmişte olan bir şeyi hele hele kamuya mal olmuş bir şeyi bilmek isteriz. Dolayısıyla bu bizim hakkımız, oradaki dengeyi mahkemeler mi belirliyor, siz mi belirliyorsunuz; onu da tam bilemiyorum.

Bir de şöyle sıkıntılı durumlar oluyor mu, merak ediyorum, tecrübenize dayanarak soruyorum: Diyelim bir üniversite mesela, üniversitenin içinde bir kiracı var, başka bir firma var, kafeterya işletiyor mesela. Onun personeli üniversiteye girip çıkıyor, güvenlik açısından üniversite onları bilmek ister ama kurum "Ben personelimin bilgilerini sizinle paylaşamam" diyebiliyor mu, böyle bir çelişki ortaya çıkabiliyor mu? Yani bu, hastanelerde de olabilir, başka yerlerde de olabilir. Buradaki uygulamalar nasıldır? Bu konularda bilgi verirseniz çok teşekkür ederim.