TURAN AYDOĞAN (İstanbul) - Aslında, Alpay Bey'in söylediklerine katılıyorum yani ben de aynı şeyleri söyleyecektim ama benden önce söz alarak... Zaten bu maddede bu sıkıntılar var.

Şimdi, burada, bu kanunu tartışırken, çok az bir zaman geçti üzerinden, yarım saat bile geçmedi, kanuna savunma getiren arkadaşlarımız zor kullanmanın olmayacağını ve olmadığını söylediler.

BAŞKAN YILMAZ TUNÇ - Yok, kişisel ilişkide...

TURAN AYDOĞAN (İstanbul) - Kişisel ilişki, bu da kişisel ilişki.

BAŞKAN YILMAZ TUNÇ - Bu, teslim.

TURAN AYDOĞAN (İstanbul) - Fark etmez, bu da kişisel ilişkinin bir parçası yani "teslim" dediğiniz... Ama şöyle: Şimdi "Kolluk zor kullanır." ifadesi, çok dikkatle takip edilmesi gereken bir ifadedir. Kolluğun zor kullandığı yerde çocuk olacaktır büyük bir ihtimalle. Kolluğun zor kullandığı yerde çocuk bundan etkilenebilir hâlde olacaktır. Yani kişisel ilişki kurma meselesinin bir başka parçası da bu. Burada "zor kullanma"yı bu şekilde tarif etmek bence sıkıntılı bir durumdur.

BAŞKAN YILMAZ TUNÇ - Başka türlü ne yapılabilir?

TURAN AYDOĞAN (İstanbul) - Ya, bunun başka türlü çok modeli var. Yani ikna edersiniz, edemezseniz; almazsınız çocuğu. Bakın, alamadığınız yerde, işte az önce söylediğiniz konular var ya çocukla ilgili, teslim edilmiyor, ediliyor, o temerrüdün oluşması her neyse tarif ettiğiniz; onlar burada oluşur. Yani o zaman bunu tartışabilir hâle gelirsiniz ama çocuğun gözünün önünde zor kullanma yani bilmiyorum, tabii, çok doğru kabul ediyorsanız geçebilecek ama bizim açımızdan çok sağlıklı değil. Yani bu dünya ligine uygun işler değil "zor kullanma" falan dediğiniz şeyler, dünya ligine uygun şeyler değil.

Diğer açıdan da çocuğun menfaatinin değerlendirilmesi... Yani ben değerlendiremem mesela; hukuk fakültesi mezunuyum, otuz yıldan fazla avukatlık yaptım, bu işin de içinde oldum, çocuğun menfaatinin nerede olduğunu değerlendirebilecek durumda değilim o an itibarıyla. Tekrar hiçbir değerlendirme yapmadan, aman ha, sadece çocuğu almak telaşıyla beraber doğru durumlar yaratmayabilir. Bakın, bu madde olsun, olmasın tartışmasını yapmıyorum. "Çocuk hukuku, sıkıntılı bir hukuk dalıdır, rastgele düzenlemeleri barındırmaz." derken bunlardan da bahsediyordum. Diyorum ki: Otuz yıl avukatlık yaptım, bana "Çocuğun menfaatini değerlendir." deseniz; hukukçuyum, değerlendiremeyebilirim. Şimdi, burada da rutinleşecek işlere neden olmak mümkün olabilir "çocuğun menfaati" denilen yerde; klasik "Menfaati şudur, menfaati budur." "Seri hâlde bu değerlendirme nasıl yapılabilir?" derseniz çok hızlı bir şekilde, bir hâkimin tedbir durumuna uygun bir biçimde hızlıca yaptırtabilecek olduğu bir değerlendirmeyle belki mümkün olabilir.

Belki ben yanılıyor olabilirim ama bana uygulamada sorunsuz şeyler olarak gelmedi bu düzenlemeler. Her ikisinin de sorun yaratabileceği ihtimalini dikkate almanızı arzu ediyorum. "Yerine profesyonel bir öneri yap." derseniz yapamam, yeterli değilim.

Teşekkür ediyorum.