ZÜLEYHA GÜLÜM (İstanbul) - Şimdi, bir bütün olarak düzenlemeye itiraz ettiğimiz için zaten toptan, maddeye başından sonuna kadar da hepsine itiraz ediyoruz ama özellikle bu uzman takibi meselesine ilişkin söylemek istiyorum. -Başından beri söylüyoruz- Her seferinde değişen uzmanlar meselesi sorunun çözülmesinin sağlamıyor. Çocuğun gelişimi ve sağlığı açısından her görüşme öncesinde değişen farklı bir uzmanı değil, aynı uzmanın takibi gerekiyor. Uzmanın çocuğu, çevresini, ilişkilerini tanıyabilmesi, izleyebilmesi çocuğun üstün yararına uygun raporlama yapabilmesi açısından önemli. Ancak buradaki teklifte çalışan uzmanların mahkemeden bağımsız görev yapacağı, her defasında değişebilen ve çocuğu tanımayan rastgele bir uzmanın raporlama yapacağı anlaşılıyor. Bu açıdan gerçekten ne kadar çocuğu tanıyacağı, ilişkileri ne kadar gözlemleyebileceği ve nasıl bir destek sunabileceği soru işareti bile değil, çok açık yüzeysel bir destek sunacağı ortada. Hani, bunu demin de söylemiştim, aslında, baştan itibaren boşanma süreçleriyle beraber, davanın açıldığı süreçlerle birlikte çocuğa yönelik bütün bu destek mekanizmalarının oluşturulması ve mümkünse aynı kişilerle, bir sorun yaşanmadığı sürece aynı kişilerle devam etmesi gerekiyor çünkü çocukla bir görüşmede ya da bir ortamda sadece bulunarak sorunun tespiti ve bu konuda çözüm yöntemi üretilmesi mümkün değil. Öyleyse süreklileşen bir ilişkileme biçimi önüne koyan bir düzenlemenin olması gerektiğini düşünüyorum.