GÜLÜSTAN KILIÇ KOÇYİĞİT (Muş) - Teşekkür ederim tekrardan.

Yani, belki şunu söylemek lazım: Şimdi, barış için adım atmak ya da "Geçmişte Türkiye o kadar güçlü olsaydı Bosna'daki o katliam olmazdı." meseleleri ayrı bir tartışma. Evet, olmayabilirdi, önlenebilirdi; bu anlamıyla bence kolektif bir sorumluluk var; biz de ülke olarak bu sorumluluktan azade de değiliz, istediğimiz kadar... Sonuçta engelleyemedik; bu, başka bir tartışma ama en nihayetinde, ben anlamakta zorlanıyorum şimdi. Yani, her tarafında... Balkanların ortasında bir ülke ve biz o ülkeyle askerî bir anlaşma yapıyoruz, işte -Ünal Bey'in de belirttiği gibi- bir de tatbikat yapıyoruz. Şimdi, bu tatbikatı kime karşı yapıyoruz? Eğer Bosna Hersek'in güvenliği için yapıyorsak niye Bosna'yla yapmıyoruz? Yani, hani, niye Bulgaristan'ın dibinde, Yunanistan'ın dibinde, şunun dibinde bunun dibinde Sırbistan'la yapıyoruz? Hani, bakın, biz bir silah satıldı, bir SİHA satıldı Ukrayna'ya; Rusya ne dedi? "Hop! Sen silah sattın ama o geldi, bu silahı kullandı, bunun sorumluluğu sende." dedi. Yani bu mesele, tam da dediğimiz gibi, bu anlaşmalar böyle... Kâğıt üzerinde biz burada konuşuyoruz ama bu, yerele gittiğinde, bölgeye gittiğinde, uygulamaya gittiğinde sonuçlar hiçbirimizin öngörmeyeceği şekilde olabilir, Hükûmetinizin de öngörmediği şekilde olabilir yani biz tetiği çekmiş olabiliriz, bir fünyeyi ateşlemiş olabiliriz, Balkanların ortasına ne yazık ki bombayı biz bırakmış olabiliriz. Biz bundan, en azından böyle bir şey olursa sorumluluk duymalıyız. Bunu engellemenin yolu var yani bunu yapmayalım diyoruz yoksa yani Bosna Hersek'e bir şey olduğunda ya da başka bir mazlum topluma ya da başka bir ülkenin halkına bir şey olduğunda karşısında duralım; mesele bu değil ki. Bunu Sırbistan'da asker bulundurarak nasıl yapacağız? Sorun bu yani anlamakta zorlandığımız da bu.