MURAT ÇEPNİ (İzmir) - Şimdi, bu 9'uncu maddede nükleer atıklara ve kullanılmış yakıtlara ilişkin, çalışanların, halkın, çevrenin ve geleceğin, gelecek nesillerin radyolojik tehlikelere karşı korunmasını teminen, güvenlik ilkeleri esas alınarak uygun tedbirlerin alınması için genel ilkeler düzenleniyor.

Şimdi, burada da yine, başta da belirttiğimiz kapsamda riskler gündemde. Buna en çarpıcı örneklerden bir tanesi olarak Sinop'u vermiştik. Sinop NGS Projesi'nde bilirkişi raporunda kaza durumunda acil tahliyenin güç olacağı, atıkların akıbetinin belirsiz olduğu, yer seçiminin hatalı olduğu vesaire tarzında bir bilirkişi raporu var ancak genel olarak nükleer santrallerle ilgili dünyada da -sadece Türkiye'de değil, dünyada da- nükleer atıkların nasıl kaybedileceğine, nasıl yok edileceğine dair herkes tarafından kabul edilen, uygulanan bir yöntem yok. Şundan dolayı bu riski söylüyoruz: Yani Türkiye dünyadan en çok çöp ithal eden ülkelerden bir tanesi. İzmir Gaziemir'de de bulunan nükleer çubukların, Türkiye'de halihazırda bir nükleer santral olmamasına rağmen bu çubukların nereden geldiği bilinmiyor. Demek ki nasıl oluyormuş bu? Başkaca ülkelerden -muhtemelen Avrupa ülkelerinden- bu nükleer çubuklar Türkiye'ye gelmiş durumdalar. Yani bunların nasıl geldiği bilinmiyor; gayriresmî, hukuksuz bir biçimde veya kaçak bir biçimde... Tırnak içinde söyleyeyim kaçak bir biçimde diye, muhtemelen devletin belli kurumlarının, kişilerin haberleri vardır. Bu anlamda, bu maddenin riskleri ortadan kaldıran bir madde olduğunu asla düşünmüyoruz, bu riskler sürüyor. Dolayısıyla, bu anlamda da maddeye "hayır" oyu vereceğimizi söylüyorum.