ÖMER ÖCALAN (Şanlıurfa) - Sayın Bakan, hoş geldiniz. Kültür ve Turizm Bakanısınız. Bu yaz boyunca birçok yerde konserler verildi. Sizin de öncülük yaptığınız festivaller ve konserler vardı. Konuşmaya birkaç soru sormakla başlamak istiyorum. Hükûmete muhalif olan sanatçıların konserleri niye yasaklanır Sayın Bakan ya da Mem Ararat'ın konserleri niye yasaklanır? Aynur Doğan'ın konserleri niye yasaklanır Sayın Başkan? Farklı bir ses çıkmasın mı? Buna bir tavır koymanız gerekir. Biliyorum, belki, Hükûmetin politikalarına bağlı kalmak durumundasınız, bazı durumlar sizi aşabilir ama bu yaz boyunca Munzur Festivali niye yasaklanır Sayın Başkan? Sanatçılar Dersim girişine niye alınmaz? Bunları konuşmak lazım, tartışmak lazım, Kültür Bakanısınız. Yani farklı bir dil, farklı bir kültür, farklı bir inanç üzerine festivaller yapılıyor. Bunlara cevap verip aynı zamanda eleştiri getirmek lazım. Kendiniz, bürokratlarınız ya da Hükûmet yetkilileri kültürel anlamda bir hegemonya oluşturmadıklarını söylüyorlar, oluşturamadıklarını söylüyorlar. Kültürel hegemonyayı böyle mi oluşturacaksınız? Yani sizin gibi düşünmeyen, sizin gibi sanat üretmeyen ya da farklı bir dilde farklı bir inançta, farklı bir düşüncede olan kesimlerin etkinliklerini, festivallerini, konserlerini yasaklayarak mı bu işler olacak? Bakınız, Türkiye ve Orta Doğu'da bir bütünen, birden çok bileşen vardır, birden çok etnik kimlik vardır, birden çok inançsal kesimler vardır, düşünceler vardır -böyle bir gülistan gibidir- ama siz tek dili, tek milleti, tek inancı, tekçiliği dayatırsanız bu kesimler birbirlerine zarar verirler, bu kesim birbirlerine üstünlük kurmak için farklılaşırlar. İşte, Kültür Bakanlığı bu noktada rol almalıdır.

Bakınız, Sur'da 2015 yılında bir yıkım yaşandı Sayın Bakan. Orası yeniden inşa edildi ama inşa edilen evlere gidin, bakın, âdeta sizin daha demin övünerek söylediğiniz Diyarbakır Cezaevi'nin prototipi orada oluşturuldu, inşasına bakın, mimarisine bakın, cezaevi sistemini oluşturdunuz ama bir yandan da 1980'lerin, 1990'ların zulüm mekânına dönen Diyarbakır zindanının Kültür ve Turizm Bakanlığına devredilmesini de olumlu karşılıyorsunuz. Gerçi, Adalet Bakanlığı bütçesinde de söylemiştim, onun yerine de onlarca Diyarbakır zindanı konuldu, bunu da belirteyim. Bir yandan, 1980'lerde işkencehaneye çevrilen Diyarbakır zindanından bir kültür ya da bir hafıza merkezi yaratmaya çalışıyorsunuz ama birçok şehirde de onlarca cezaevi yapılıyor. Arkadaşlarımız da söyledi, Bursa'nın bir okulunda, ilkokul merdivenlerinde "Türkçe konuş, çok konuş." "Türkçe'nin neyi eksik?" gibi şeyler vardı. Bunları sizin zaman zaman gündeme getirip söylemeniz gerekiyor, farklılıkları zenginlik olarak kabul etmeniz gerekiyor. Farklılıklar bu ülkeyi büyütür, farklı renkler bu ülkeyi büyütür ama tekçi bir anlayış var.

Festivaller yapıyorsunuz, Diyarbakır'da da yaptınız, Cizre'de de yaptınız; popüler anlamda böyle birçok şeyi finanse ediyorsunuz. Bakınız, oradaki acılarla yüzleşmeden, oradaki işkencelerle yüzleşmeden, orada 2015'te yaşanan yıkımla yüzleşmeden üzerine oluşturduğunuz bu kültür; hafızayı ortadan kaldırmaya, muğlaklaştırmaya, geçmişi ortadan kaldırmaya dönüktür. Bunu biz kabul etmiyoruz, bunu biz doğru bulmuyoruz. Halkın iradesine kayyum atanan belediye başkanlarıyla iş tutan bir Kültür Bakanlığı -tabii ki sizin Hükûmetiniz atadığı için iş tutuyorsunuz- bu toplumun kültürüne nasıl hizmet edecek? Halkın seçilmiş belediye başkanlarını cezaevlerine tıkmışsınız ama şu an, bir sömürge mantığıyla hareket eden kayyum zihniyetiyle ortak festivaller yapılıyor bu ülkede; bunu eleştirmeniz lazım. Bunlar ülkeye bir şey getirmeyecek, ülkeye hiçbir katkısı olmayacak; biz sadece bunları hafızalarımıza derin bir şekilde kazıyacağız, zamanı gelince de halkın önünde bunun hesabını verirsiniz.