AYLİN CESUR (Isparta) - Çok teşekkür ederim Sayın Başkan.

Ben Sayın Komisyon üyelerini ve değerli misafirlerimizi, hocalarımızı saygıyla selamlıyorum.

Yaşadığımız deprem felaketinden dolayı ben de çok üzgünüm ve çok büyük bir acı. Nefes almaktan utanır hâlde olduğumuz günlerde yine çok önemli, bir başka nefes almakta zorluk çektiğimiz bir Komisyonda görev yapmaya çalışıyoruz.

Şimdi, haddim değil, kimseyi bir şeye davet etme durumunda değilim ama tıp doktoru olmanın verdiği bir tespiti -teşhis demeyeceğim ama- söylemem lazım Sayın Başkan. Size, Komisyon Başkanı olarak, daha önce de her katıldığımız komisyonda oluşan, gerek kamu kurumlarından gerek diğer kurumlardan konukları dinlerken oluşan bu tablodan duyduğum rahatsızlığı bir kere daha ifade edeceğim. Ben, Komisyonun her toplantısında reaksiyonel tavırları, bu mevcut durumun önemine, bu kadar önem verdiğine inandığım arkadaşlarımın bir kenara atma ihtimalini bir duyguyla -nedir o? İşte, burada değerli hocalarımız da var konunu uzmanı- bir miktar kabul etmekle beraber -hani iktidar olmanın zorlukları elbette vardır- tekrar hatırlatmak istiyorum: Biz, 5 siyasi parti bir ortak amaca yönelik bir Komisyon kurduk ortak bir teklifle. Şimdi, amacımız bağcıyı dövmek değil, kimseyi paralamak değil. Hele hele otuz yılını, daha uzun zamanlarını, ömrünü bu işe adamış çok değerli bilim adamlarını burada dinlerken onlara mümkün olabildiğince hepimiz tahammüllü ve saygılı olmak zorundayız çünkü işlerini güçlerini bırakmışlar, tamamen bizim davetimiz üzerine ve toplumsal bir fayda sağlamak üzere buraya gelmişler, bir arzda bulunuyorlar. Söylenenleri beğenip beğenmemek elbette özgür tasarrufumuzdadır. Mümkün olduğu kadar faydalanmaya çalışmakta ben yarar görüyorum. Aksi hâlde, bu Komisyonun çalışmalarından, bugünden itibaren artık net söyleyebilirim ki -endişelerim vardı ama tespiti biraz daha teşhis boyutuna vardıracağım- çok umutlu olmayacağımı, gerekirse önümüzdeki günlerde bu Komisyon çalışmalarına katılıp katılmama ya da bunu basınla paylaşma yönündeki fikirlerimi beyan etmek istiyorum. Neden istiyorum bunu? Çünkü çok kısa bir zaman var, çok yakında belki bir seçim bekliyor, çok önemli büyük bir enkazı milletçe kaldırmaya çalışıyoruz devlet ve millet olarak; bu kadar kritik ve önemli günlerde dakikalarımız bizim için çok kıymetli. Bu büyük problemin tespitinde hepimiz hemfikirsek çözümü için de ortak bir el ele tutuşma kültürüne gelmemiz lazım.

Ayrıca, tekrar bu konudaki şu dostane düşüncemi de aktarayım: Herhangi bir kelimenin eğer bu Komisyonda kullanılması yasaksa -herhangi bir milletvekili tarafından kullanılan- belli kurumlar eleştirildiği takdirde buna karşı sürekli her toplantıda bir savunmaya geçiliyorsa öncelikle yasak olan kelimeleri biz bir bilelim. İkincisi, eğer değilse onlar kullanıldığındaki bu tepkilerin ben şahsen iktidar partisi için -önümüzde de seçim var- olumsuz etkisi olabileceği düşüncesindeyim. Yani bence tespit ederken, tespit etme aşamasında bu kadar reaksiyonel olmanın siyaseten de herkese çok faydalı olmayacağı kanaatindeyim.

Hocaya bir soru sormak istiyorum, çok teşekkür ediyorum verdiği değerli bilgiler için. Siz az önceki tespitlerinizde "Yasalarımız çok yeterli." dediniz. Yalnız, biz yasama organıyız ve bu Komisyonda yapabileceğimiz yasalar yeterliyse biz neyi değiştirmeliyiz? Ben de sayın meslektaşım gibi, biraz daha net ifadeyle, yasaların uygulanabilirliğinde dünyada da bu çalışmaları yapmış, bunun üzerine kitaplar yazmış bir bilim adamı olarak, Türkiye'deki eksiklik nedir de biz bugün bu kadar makro seviyede bunu tartışıyoruz? Bu Komisyon bir rapor yazacak, raporlar uygulanabilir olmalı. Yani daha önceden de bu tip komisyonlar toplandı ancak demek ki sonuca çok iyi ulaşamadık ki bir problem yumağı devam ediyor ve artarak devam ediyor ki sayılar da gitgide artıyor gerek çocuğa gerek kadına şiddetin de artmasıyla entegre ederek. Nedir bizim yasaların uygulanmasında önümüzdeki engelimiz? Biz yasama olarak burada ne yapmalıyız ki sizlere de topluma da efektif, faydalı sonuçlar alalım?

Teşekkür ederim.