ÜMMÜGÜLŞEN ÖZTÜRK (İstanbul) - Sayın Başkanım, değerli vekiller; ben de Leyla Başkanımı destekleyecek mahiyette söz almak istedim.

Her şeyden önce, bir çocuk hekimiyim ben, çocuğun sağlığı her şeyden önemlidir ve bu kanun da hiçbir şekilde, ebelere görevi verip kadın doğumcuları es geçtiğimiz bir kanun değil. Ebelerin, hani, korkacaklar bütün yükümlülük onlara kalacak gibi hiçbir korkuları yok; aslında tam tersi, ebeler o kadar çok istiyor ki. Ebe dernekleri bana geldiler kaç kez çünkü "Görev tanımamız yok yani bu kanunu olmazsa bizim doğum yaptırmamız yanlış." diyorlar. Bir çocuk doktoru olarak, eşim çocuk psikiyatrisi profesörü, kızım çocuk psikiyatristi olarak, bir çocuğun iki dakikadan fazla oksijensiz kalması, travmanın uzaması çok çok daha önemli. Yani ne olur? Ebe epizyoyu biraz derin açar, hiç problem değildir, onun dikişi biraz şey olur, düzeltilebilecek şeyler ama bir bebek hipoksik olduğunda milyarlarınız olsa değiştiremezsiniz arkadaşlar. En basiti bir öğrenme güçlüğü olsa, dikkat eksikliği olsa bile o topluma, aileye, devlete yükünü bir düşünün. Biz hekimler, aramızda -sizin de hekimleriniz vardır- bütün doğumları ebelerden öğrendik. Bir hekim olarak, her hekim ebelerden öğrenir. Yani, ebelerimiz bu eğitimi alıyorlar ve eğer biz bu kanunu yapmazsak da bu görevi yapamayacak hâle gelecekler, görev tanımlarını yazmış oluyoruz biz.

Malpraktiste, bütün mesleklerimiz yani kamudaki ve özeldeki bütün mesleklerimiz malpraktis yasasına tabiler yani ebeler koruma altında.

Teşekkür ediyorum.