ÇETİN ARIK (Kayseri) - Sayın Bakan, değerli milletvekilleri, değerli bürokratlar, değerli basın emekçileri; hepinizi sevgi ve saygıyla selamlıyorum.

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının 2016 yılı bütçe sunumu kitapçığına bakıyorum, eviriyorum çeviriyorum ama içerisinde otizmle ilgili hiçbir kavramın olmadığını görüyorum. Bu konuyla ilgili bir bütçenin ayrılmadığını görüyorum ve bu konuda bir ulusal eylem planının da olmadığını görüyorum. Otizm, Sayın Bakan, toplumun kanayan bir yarasıdır ve şu anda 86 doğumdan 1 tanesi otizmli olarak doğmaktadır ve bu otizm sadece ilgili aileyi değil, ailenin çevresini de çok geniş şekilde kapsamaktadır; amcalarını, dayılarını, teyzelerini, halalarını, vesaire. Otizm spektrum bozukluğu olan bireylerin eşit haklara sahip olduğu bilincinin geliştirilmesini gerektirmektedir. Şöyle ki: Otizmli bir aile bir kreşe müracaat ettiğinde kreşe kabul edilmeyip bu çocuklar sanki iyi terbiye edilmemiş çocuk muamelesi görüyor ve aileler suçlanıyor. Otizmin nedeni belli olmadığı için kesin bir tedavisi de yok ve en etkin tedavisi eğitim, erken dönemde başlayan eğitim. Maalesef, burada da çok ciddi manada sıkıntılarımızın olduğunu görüyoruz. Otizmli çocuklara bizde haftada iki saat eğitim verilirken Batı toplumlarında haftalık kırk saattir ve aradaki farka dikkat çekmenizi isterim.

Bir de bu otizm spektrum bozukluğu tanısı olan bireylerin eğitimlerinde nitelikli personel ihtiyacının karşılanması çok önemlidir. Haftada iki saat eğitim veriyorsunuz ama bu eğitimi veren kişi de otizmi bilmiyor. Çocuk gelişimi mezunu ya da lise mezunu ya da orada çaycı olarak başlattıkları birine zaman geçtikten sonra "Artık, sen otizmi öğrendin, sen de otizm tedavisi verebilirsin." denilen merkezlerin olduğuna dikkatinizi çekmek istiyorum Sayın Bakan.

Tabii, otizm spektrum bozukluğu tanısı almış bireyler ve ailelerin sosyal güvenlik, sosyal yardım ve sosyal hizmetlerden yararlanmasının sağlanması ve topluma, yaşama tam katılmalarının sağlanması da gerekmektedir diye düşünüyorum.

Teşekkür ediyorum.