TUR YILDIZ BİÇER (Manisa) - Teşekkür ederim Başkanım.

Sayın Bakan sanırım çıktılar. Şimdi, çok uzun konuşmayacağım. Ben Manisa Vekiliyim. Dün akşam Soma'da yaşadığımız bir olayı aktarmak istiyorum size.

Soma'da yine tabii özel bir şirkette altmış dört gün önce 32 işçi işten atılmıştı, bunların biri emekliliğine dört ay kalmış bir işçi, birisi de altı ay kalmış bir işçi. Altmış dört gündür onlar şirketin önünde oturma eylemindelerdi. Tabii, 32 kişiden bir kısmı eylemi bitirdi bir şekilde, son kalan 5 kişi hâlâ oturma eylemindelerdi ve bunlar orada oturmasınlar diye günde birkaç kere gözaltına alınıyorlar gözaltı kurallarını da ihlal etme pahasına. Yalnızca orada olay çıkmasın diye gözaltına alınıp geri getiriliyorlardı. Dün, bunlardan sonra 2'si şirketin önündeki yüksek gerilim hattının direğine çıkarak intihar girişiminde bulundular. Bilmiyorum, belki haberiniz var ya da yok. Komisyonumuzla alakalı olduğu için sizinle paylaşmak istedim.

Şimdi, yaklaşık yedi saat süren çabamız sonucunda bir şekilde ikna olarak oradan indiler, ama verilen sözlerin yerine getirilmesi de zor gibi görünüyor, çünkü böyle bir eylemden sonra maden işçisi olarak Soma'da işe girmeleri benim kanaatimce çok zor. Yani bu sözler yerine getirilmediği sürece, birkaç gün içinde nasıl sonuçlanır bilemiyorum.

Tabii, bizim haberimiz olur olmaz hem Kaymakam Beyi hem de bütün yetkilileri; emniyet kuvvetlerini, itfaiyeyi, ambulansları yönlendirdik ve elektrik akımını bir an önce kestirdik ama bu olayı şundan dolayı anlatıyorum: Durumun ciddiliğini ve vahametini anlatabilmek açısından, gerçekten işçiler çok işsiz ve çok çaresizler, yani ölümü göze alacak kadar çaresizler.

Bizim bu tasarıdaki endişelerimiz, tabii, insanlarımızın bu işsizliğini, çaresizliğini, iş güvencesizliğini daha da derinleştirmesi açısındandır. Bu açıdan çok ciddi endişelerimiz var. Yani bu tasarı, yalnızca işsizleri bir şekilde bu bürolara kayıt yaparak işsizlik oranlarını düşük göstermeyi hedefliyor diye düşünüyorum. Yani biraz "Dostlar alışverişte görsün." mantığıyla hazırlanmış bir tasarı olarak görüyorum.

Yine bir cümle paylaşacağım sizinle, Manisa dediğim gibi bu iş kazalarında çok acı deneyimleri olan bir kent. Çökelek köyünde Temmuz ayında 15 işçinin traktör kasasında ölümüyle sonuçlanan bir iş kazası gerçekleşmişti, 13'ü kadın, 1'i 14 yaşında çocuktu. Herkes "işçi ölümü", "işçi ölümü" diye anlatırken bu kazayı, Çökelek köyünün muhtarı şöyle demişti: "Ölenler keşke işçi olsalar." Yani işleri bile yok. "Aslında bu işsiz ölümü, yani 15 işsiz ölümü." demişti.

Bu tasarıya, işçi statüsünde bile olmanın belki lüks olacağı günleri getireceği endişesiyle karşı çıkıyoruz.

Bilmiyorum duygularımı, düşüncelerimi ifade edebildim mi?

Çok teşekkür ediyorum sizlere.