| Komisyon Adı | : | (10/696, 1831, 1832, 1833, 1834, 1835) Esas Numaralı Meclis Araştırması Komisyonu |
| Konu | : | Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Işıkhan'ın, Bakanlığın çalışma hayatındaki kadınlara yönelik amaçları, hedefleri, projeleri, üst politika belgelerinde çalışma hayatında kadına yönelik politika ve tedbirler, çalışma hayatı ve sosyal güvenlik alanında kadın istatistikleri ile iş yerinde psikolojik tacizle mücadeleye yönelik çalışmalar hakkında sunumu |
| Dönemi | : | 28 |
| Yasama Yılı | : | 3 |
| Tarih | : | 27 .02.2025 |
SELCAN TAŞCI (Tekirdağ) - Hoş geldiniz, tekrar teşekkürler sunum için de.
Tekrar olmaması için arkadaşımızın girdiği konulara girmeyeceğim. İşçi statüsünde çalışan kadınlar ile memur statüsünde çalışan kadınların, işte, süt izni gibi, ölüm izni gibi, şimdi, buralarda yüzde 100'e yakın bir fark var aralarında ama çocuk aynı çocuk, ihtiyaç aynı ihtiyaç. Dolayısıyla bir yandan, işte, bu kadın istihdamını teşvik vesaireden bahsederken ve aslında pozitif ayrımcılıktan bahsederken belki burada da bir denge, bir eşitleme söz konusu olabilir mi, bununla ilgili bir çalışma yapılabilir mi? "Eşit işe eşit ücret." önceliklerinizden biri olarak geçiyor, aslında aynı şey mobbingle de ve başka birçok konu başlığıyla ilgili de söylenebilir. Nasıl ki teşvik politikaları uyguluyorsak olumlu işler karşısında, mesela, burada, özellikle özel sektörde yani bu eşit iş yapan kadın ve erkek arasında belirgin ücret farkları tespit edildiğinde yani o kurumları bağlayıcı, belki diğer bakanlıklarla da iş birliği hâlinde, caydırıcı olabilecek negatif ayrımcı politikalar uygulanabilir mi? Ve evet, birçok projeden bahsettiniz; hepsi, tabii, süreli projeler bunlar ve işte, bir defaya mahsus destekler vesaire... Ya, bu projeler bittikten sonra sonuçlarını analiz ediyor musunuz yani yerleşik hâle geliyor mu bunlar yoksa sadece proje süresince mi aslında bir faydaya dönüşüyor? Bununla da ilgili bilgi verirseniz... Yani bir sisteme gerçekten dönüşüyor mu? O projeler hedefine ulaşıyor mu?
Teşekkür ederim