OSMAN ZABUN (Isparta) - Evet, şimdi ben de tam Orhan ağabeyin söylediği yerden söz aldım. Tabii, bu bir bakış açısı meselesi yani zaman zaman özelleştirmeyle ilgili farklı yaklaşımlara sahip olabiliriz; bu bir tercih meselesi, ekonomide bir tercih meselesi, Türkiye'nin stratejisiyle ilgili tercih meselesi. Bunun olumsuz örnekleri de olabilir ama genel itibarıyla baktığımızda özelleştirilen alanlarla ilgili Türkiye'nin bu işi bütün istisnasına rağmen başarılı bir şekilde sürdürdüğünü ve yürüttüğünü görebiliriz. Birçok alanda bu var. Yani bir de özelleştirmeden bu kadar korkmamak gerekir diye düşünüyorum ben şahsen çünkü neticede onu üretecek olan da bu memleketin evlatları, bu memleketin vatandaşları. Dolayısıyla meseleye bakarken elbette kârlılık ve verimlilik üzerinden bakıyorlar ama neticede o üretimi yapanlar da bu milletin unsurları.

Öbür taraftan, ben, İzzet Bey az önce aramızdaki konuyu gündeme getirdiği için söz aldım aslında. Muhiddin Bey'le de bunu o süreç içerisinde konuşmuştuk, değerlendirmiştik. Bizde, Isparta'da şeker pancarı üretimi Şarkikaraağaç ve Yalvaç bölgelerinde yoğun olarak var ve yıllardır da bu bölge kooperatifçilik açısından Ilgın'a bağlı ama ekim alanları itibarıyla da Konya Şekere bağlı. Şimdi, tabii, özellikle son dönemlerde Konya Şeker özelleştirildi. Konya Şeker, fabrikasını daha uzak bir noktaya taşımak istiyor; Konya'nın daha bizim Isparta tarafına, uzak bölgelerine taşımak istiyor ve bundan dolayı da aradaki mesafe açılınca Şarkikaraağaç ve Yalvaç bölgelerindeki şeker pancarını almak istemiyor mesafeden dolayı. Diyor ki: "Siz zaten kooperatif olarak Ilgın Şeker Fabrikasına bağlısınız, oraya geçin, oraya verin." Ilgın Şeker Fabrikası, biliyorsunuz, TÜRKŞEKER'in bünyesinde bir fabrika. Ama ben o dönem için o kadar çok yoğun baskı yedim ki memlekette. "Biz asla Ilgın Şeker Fabrikasına geçmek istemiyoruz, biz Konya Şeker Fabrikasında kalmak istiyoruz; Konya Şeker Fabrikasıyla ilişkilerimizi daha hızlı, rahat ve verimli yürütüyoruz." dediler. Tabii, bu TÜRKŞEKER belki karar mekanizmasında veya süreçlerle ilgili KİT mahiyetinde olduğu için bazı şeylerde zorluk çekiyor ama özel sektör bu alanlarda üreticiyle olan ilişkilerinde daha agresif davranabiliyor, daha pratik davranabiliyor. Bu pratiklerden kaynaklanan bir tercih sebebi de ortaya çıkıyor.

Yani, yine şeker meselesini konuşurken özelleştirmeye bu kadar karşı olmak çok da doğru değil diye düşünüyorum. Kaldı ki pratik bir örneğini de ben İzzet Bey'le paylaşmıştım, bunu aktardığı için söz istedim.

Teşekkür ediyorum.